تکمیل مرمت کاروانسرای تاریخی روستای ایری ورزقان

احمد حمزه زاده روز یکشنبه در جلسه توانمندسازی ظرفیت‌های روستای ایری سفلی شهرستان ورزقان اظهار کرد: کاروانسرای تاریخی روستای «ایری» از جمله بناهای مهم و با اهمیت استان به شمار می‌آید و بخش نخست آن که متعلق به دوره تیموری است، بازسازی‌شده و بخش عمده آن که متعلق به دوره صفوی است که در فهرست آثار ملی کشور ثبت شده و مرمت و بازسازی آن طی سال‌های گذشته در دستور کار این اداره کل قرار گرفت و اکنون شاهد تکمیل عملیات مرمتی در این بنای تاریخی هستیم.

وی با اشاره به ظرفیت‌های متنوع این شهرستان و روستاهای تابع آن، از ساماندهی و توانمندسازی ظرفیت‌های گردشگری شهرستان ورزقان خبر داد و گفت: این شهرستان و روستاهای تابع آن به سبب موقعیت جغرافیایی ویژه ظرفیت‌های بزرگی در راستای توسعه صنعت گردشگری دارند که باید از آن‌ها به بهترین شکل استفاده کرد.

حمزه‌زاده گفت: همچنین در همین راستا بررسی و تدوین طرح مرمتی حمام تاریخی ایری و مطالعه و ساماندهی سنگ‌قبرها و قوچ‌های سنگی گورستان تاریخی این روستا در دستور کار این اداره کل قرار گرفته است.

مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی آذربایجان شرقی، توسعه بوم گردی در شهرستان ورزقان به‌خصوص روستای ایری را لازمه توسعه گردشگری این منطقه عنوان کرد و افزود: با توجه به ظرفیت‌های گردشگری شهرستان و مناطق روستایی، توسعه بومگردی در آن منطقه موجب معرفی ظرفیت‌های تاریخی، فرهنگی و طبیعی شده و همچنین فرصت تجربه زندگی روستایی را برای گردشگران فراهم می‌کند، به همین منظور این اداره کل از تمام اهالی روستا در راستای ایجاد اقامتگاه‌های بومگردی حمایت کرده و بستر لازم را برای کسب مجوز و آغاز فعالیت رسمی اقامتگاه‌های بومگردی  فراهم می‌کند.

حمزه زاده در خاتمه، احداث مسیر طبیعت‌گردی قلعه جوشین به قلعه بابک را از دیگر برنامه‌های اداره کل میراث فرهنگی استان در راستای تقویت زیرساخت‌های گردشگری این منطقه عنوان کرد و از انجام اقدامات لازم در این راستا خبر داد.

«ایری» یکی از روستاهای استان آذربایجان شرقی است که در دهستان ارزیل بخش خاروانا شهرستان ورزقان در ۶۰ کیلومتری شمال تبریز واقع شده‌است.

کوه معروف «آقداش» با ارتفاع۲۸۰۰ متر از سطح دریا بلندترین نقطه‌ای روستا می‌باشد که چشمه‌های بیشمار دامنه‌های آن، معروف به «شاهماهار»، مناظر بدیعی را به وجود می‌آورند. چشمه «قره دره» یکی از پرآب ترین چشمه‌های منطقه می باشد که پس از طی مسیر طولانی و پیوستن به رودهای ارزیل و اندرگان و حاجیلارچایی به نام «گوی چای» یا ایری چایی به ارس می‌ریزد.

از جاهای دیدنی این روستا، دره مکیدی در شمال و تپه باللی قیه در جنوب و گوناخ گورمز، چوخوریورد، قره دره، مشه، سنده ماهار دورون و … می‌باشد. مردم آن بیشتر کشاورز و دامدار هستندو شیر و پنیر این روستا معروف است. جمعیت  این روستا برپایهٔ نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۹۰ خورشیدی، ۱۱۰۰ نفر بوده‌است.

از آثار تاریخی این روستا می توان علی داشی (سنگ منتسب به علی ع) و علم قبری و گورستان تاریخی آن و کاروانسرای قدیمی مربوط به دوره ایلخانان و ثبت شده در فهرست آثار ملی ایران اشاره کرد.