خاطراتی که میسوزند و نابود میشوند

سپهر ستاری: یکی از اتفاقات تکراری فوتبال ایران در سالهای اخیر ناکامی تیمهای ریشهدار بوده که باعث شده بسیاری از این تیمها از صحنه روزگار محو شوند و جای خود را به تیمهای جدیدی بدهند؛ تیمهایی که بعضی از آنها هوادار چندانی هم ندارند ولی با اتکا به منابع مالی مناسب در فوتبال ایران رشده کردهاند.
این روزها تیمهایی چون ملوان، سپیدرود، شاهین، فجر سپاسی و داماش شرایط چندان خوبی ندارند و تیمی چون شموشک هم به کلی از فوتبال محو شده است. تیمهایی که روزگاری در لیگ برتر رقبای سرسختی برای مدعیان بودند و علاقهمندان به فوتبال خاطرات زیادی از آنها دارند. این تیمها در زمینه پرورزش بازیکن هم همواره موفق بودند و مثلا تیم فجر سپاسی روزگاری به کارخانه بازیکنسازی معروف بود ولی چند سالی است که پدیدهای از این تیم وارد فوتبال ایران نشده است. حتی همین حالا هم تیم استقلال در ترکیب خود از محصولات گذشته این باشگاه مانند فرشید اسماعیلی، مسعود ریگی و محمد دانشگر استفاده میکند ولی فجر دیگر رمق سابق را برای بازیکنسازی ندارد.
این اتفاق درحالی رخ داده که تیمهای دیگری مثل گلریحان البرز، هوادار، بادران، گلگهر و تیمهایی از این دست با تکیه بر شرایط مالی مناسب خود توانستهاند در فوتبال ایران برای خود نامی دست و پا کنند. البته ظهور چنین تیمهایی به خودی خود در فوتبال ایران اتفاق بدی نیست و این روزها در سطح فوتبال جهان هم تیم لایپزیگ آلمان با تنها یازده سال سابقه راهی نیمهنهایی لیگ قهرمانان میشود و پاریس و منچستر سیتی هم با تکیه بر منابع مالی خود ستارگان زیادی را به خدمت میگیرند؛ مشکل از جایی آغاز میشود که ظهور این تیمها و تلاششان برای جلب جمایت هواداران نباید به قیمت نابودی تیمهای ریشهدار و قدیمی که روزگاری سازنده بودند، منجر شود.
محمد احمدزاده، سرمربی سابق ملوان در این باره می گوید:«متاسفانه در فوتبال ایران داشتن قدمت و هواداران پرشور، اهمیت چندانی ندارد. در همه جای دنیا تیم هایی که تماشاگر دارند، به لحاظ مالی هم حمایت می شوند، اما اینجا در ایران کاملا برعکس است و بعضا تیمهای تازه واردی که پول دارند اما از پشتوانه تماشاگر بیبهره هستند مورد حمایت فدراسیون قرار می گیرند. اشاره دقیق من به تیم های صنعتی است. در واقع تیم های مردمی و با پشتوانه، چون به لحاظ مالی در مضیقه هستند هر سال در یک جنگ نابرابر باید با تیم های صنعتی و متمول مبارزه کنند. نگاه اشتباه تصمیم گیرندگان در فدراسیون فوتبال هم متاسفانه این ناعدالتی را تشدید می کند. آنها به این باور رسیده اند که تیم هایی که پول کافی ندارند، دردی از این فوتبال دوا نمی کنند و اگر هم نباشند آسیبی توجه فوتبال نمی شود. این درحالی است که در گذشته همین تیم های ریشه دار و مردمی چرخ فوتبال را به حرکت در می آوردند. من دوست ندارم اسمی از تیمی برده شود اما شما خودتان قضاوت کنید. تیم هایی نظیر سایپا و پیکان از هر ترفندی برای آوردن تماشاگر به ورزشگاه استفاده می کنند اما باز هم نتیجه نمی دهد، اما تیم های مردمی، در هرکجای ایران که باشند، تماشاگران عاشقی دارند که تیم محبوبشان را تنها نمی گذارند. من فکر می کنم تشکیلات وزارت ورزش و فدراسیون فوتبال باید در نگاه خود به تیم های ریشه دار و قدیمی تجدید نظر کنند و برای این تیم ها تسهیلات حمایتی خاصی در نظر بگیرند تا بتوانند روی پای خودشان بایستند و جان بگیرند. شاید آقایان فکر می کنند تیمی که تماشاگر ندارد، حاشیه کمتری دارد، کمتر در رسانه ها هست و کمتر مورد انتقاد قرار می گیرد. پول هم که هست، پس فقط باید به این دست تیم ها توجه شود. درحالی که این تفکر کاملا اشباه است.»
او افزود:«شما نگاه کنید. هر سال یک یا دو تیم ریشهدار دارند از لیگ برتر سقوط می کنند و از آنجا هم راهی دسته های پایین تر می شوند. همین سپیدرود رشت با آن تماشاگان پرشور را نگاه کنید. فصل گذشته در لیگ برتر بود، این فصل به لیگ دسته اول سقوط کرد و فصل آینده هم باید در لیگ دسته دوم بازی کند. به نظر شما تیمی که در لیگ برتر مورد بی مهری و کم توجهی قرار گرفته، در لیگ دسته دوم حمایت می شود؟ این تیم و تیم های ریشه داری مثل سپیدرود را حالا دیگر چه کسانی می توانند از زمین بلند کنند؟ آیا آنها باز هم رنگ لیگ برتر را خواهند دید؟ متاسفانه در مقطع کنونی پول به اولویت اصلی بدل شده و گردانندگان این فوتبال، به تیم های مردمی، کم بضاعت و پرتماشاگر به چشم طفل سر راهی نگاه می کند. اولین نتیجه این نگاه اشتباه این است که تا چند وقت دیگر، حتی اگر کرونا هم رفته باشد، همه ورزشگاه های ما کرونازاده می شود، چون به غیر از چند مردمی و پرتماشاگر، سایر تیم ها تماشاگری برای حمایت ندارند.»
مهدی پاشازاده، سرمربی تیم شاهین که خود هم سابقه زیادی در لیگ یک دارد و مشکلات این تیمها را دیده راهکار این موضوع را تنها خصوصیسازی میداند:«یک بار باید این وضعیت روشن شود، به نظر من افراد زیادی داریم که به فوتبال علاقه دارند. تا زمانی که ما هم راه و روش دیگر کشورها را نرویم همین شرایط خواهد بود. متاسفانه این تیمها در حال نابودی هستند. تیمهایی که قدمتشان بالای پنجاه سال است، دارند نابود میشوند و این یعنی نابودی فوتبال. باز هم میگویم خصوصیسازی که باید زودتر اتفاق بیفتد. مثل تیم شهرخودرو که میبینید تیمداری میکنند یا تراکتور که چنین مشکلی داشت و اکنون حل شده است.»
بیشتر بخوانید: «فاجعه ویلموتس»، ۵۰ میلیارد بیشتر از بودجه کمیته المپیک و پارالمپیک!
255 41