بوکان قابلیت تبدیل به قطب گردشگری آذربایجان‌غربی
بوکان قابلیت تبدیل به قطب گردشگری آذربایجان‌غربیلقمان خسروپور روز پنجشنبه در مراسم تودیع و معارفه مسوول نمایندگی میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری بوکان افزود: برای دستیابی به این مهم مسوولان این حوزه در استان باید ساختارهای گردشگری این منطقه را تقویت کنند.
وی با تاکید بر اتمام کار عمرانی موزه مردم شناسی بوکان بیان کرد: با توجه به اهمیت و جایگاه این شهرستان در حوزه میراث فرهنگی باید نسبت به سیاست‌گذاری کلی و برنامه‌ریزی مدون در این حوزه اقدام و از ظرفیت بالای گردشگری این شهرستان به‌خوبی استفاده شود.
سرپرست فرمانداری بوکان ادامه داد: وجود ۹۴ اثر ملی ثبت شده، تپه باستانی قلایچی، قلعه سردار بوکان که کاوش های اخیر آن نماد چهره سه هزار ساله‌ای از شهر بوکان را به اثبات رساند، زیبنده نیست فاقد اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی باشد و امور آن از طریق نمایندگی حل شود.
“خسروپور” افزود: نمایندگی میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری این شهرستان با توجه به اهمیت این شهرستان در بحث میراث فرهنگی باید به اداره ارتقا یافته و ساختمان اداری برای آن درنظر گرفته شود.
وی با بیان اهمیت ساماندهی وضعیت قلعه سردار این شهرستان افزود: اقدامات اساسی جهت تملک، بازسازی و حفظ قلعه سردار بوکان باید در اسرع وقت انجام شود و برای این حوزه سیاست‌گذاری کلی و برنامه مدونی تدوین شود.
وی ساماندهی منزل استاد حقیقی به‌عنوان موزه مفاخر هنرمندان، سرمایه‌گذاری در حوزه گردشگری، برداشتن قدم‌های اساسی برای ساماندهی قلعه سردار و هدایت تسهیلات دولتی در راستای سیاست‌های کلی میراث فرهنگی و طرح‌های حوزه گردشگری به این منطقه را از نیازهای حوزه گردشگری بوکان عنوان کرد.
در پایان این جلسه “شورش محمدپور” به عنوان مسوول جدید این نمایندگی معرفی و از خدمات “عبیدالله سرخ آبی” قدردانی شد.
بوکان دارای آثار و ابنیه‌های باستانی، تاریخی و مذهبی متعددی همچون قلعه سردار، مسجد جامع، گنبد سردار، مسجد حمامیان، زندان آغجیوان، تپه سماقان، تپه قلایچی و قراوه حاج شیخ گل، پیرمحمد، پیر اسماعیل و خانقاه زنبیل است.
محوطه و تپه باستانی قلایچی، اثر ماندگار و چندین هزار ساله قوم مانا در بوکان از جمله اماکن باستانی مهم غرب کشور بوده و تاکنون آثار زیادی به ویژه از هزاره اول قبل از میلاد از آنها به دست آمده است که در موزه‌ها نگهداری می‌شود.
این محوطه و تپه باستانی بازمانده یکی از مراکز مهم تمدن ماناها در هزاره نخست پیش از میلاد مسیح است و بر اساس آثار و کتیبه‌های موجود، مرکز حکومت ماناها بوده و با دولت “اورارتور” در شمالغرب و “آشور” در غرب ایران معاصر بوده است.
