سلب آسایش در پیاده راه آرامش
سلب آسایش در پیاده راه آرامشاین روزها بلوار یا همان پیاده راه ارم چسبیده به دامنه های الوند و در مسیر بکر گردشگری منتهی به عباس آباد و گنج نامه همدان تفرجگاه خیل گسترده جمعیت جوان این شهر به ویژه در فصل تابستان است.
مسیری ۲ و نیم کیلومتری، دارای شیب و بدون پیچ و خم که زمینه عاشقان سرعت و حرکات نمایشی مخاطره آمیز را برای خودروهای نسل جوان مهیا ساخته است جوانانی که این مسیر را با پیست اتومبیلرانی اشتباه گرفته و بارها شاهد گزارش های غمبار مبنی بر مرگ آنها هستیم.
کرکری بین جوانان برای کورس سرعت، نادیده گرفتن قوانین راهنمایی و رانندگی و سرعت غیرقابل کنترل در این بلوار اغلب با واژگونی خودرو، برخورد با درخت، جدول و تیر برق، انحراف از مسیر و مرگ و میر شده است.
مسیری که به عنوان هدف گردشگری مدنظر بوده و هست و هزینه میلیاردی صرف پیاده راه سازی آن شده است.
در افق طرح پیاده راه سازی ارم ده ها جاذبه و امکانات گردشگری ترسیم شده است منتهی تا به اینجا نتوانسته به لحاظ کنترل خودروها و مباحث ایمنی در تردد موفق عمل شود.
همین مساله منجر به این شده تا پیاده راه ارم که برپایه ایجاد محیطی آرام و به دور از ویراژ خودروها در حال تغییر یافتن است، همچنان رویه گذشته را در مسیر تردد خودرویی داشته باشد.
سرعت های سرسام آور خودروها و موتورسیکلت ها نه تنها منجر به سلب آسایش شهروندان که گهگاهی برای پیاده روی در این مسیر تردد دارند، شده است بلکه انتهای مسیر در مواقعی با صحنه های دلخراش و پرحادثه همراه است.
زیرسازی مناسب و آسفالت ارم نیز زمینه سازی بهتری را برای شوق سرعت در بین جوانان به ویژه در لاین پرشیب به سمت میدان قائم فراهم ساخته است.
حرکات نمایشی موتورسیلکت ها، تردد موتورهای بالای ۲۵۰ سی سی با صداهای گوش خراش و حرکات مارپیچ خودروها از دیگر صحنه های ارم در جلب نگاه شهروندان است.
ارم برای ساکنان قدیمی همدان تداعی کننده خیل گسترده مردم برای پهن کردن سفره های دورهمی در کنار یکدیگر در منطقه قدیمی “آخر آسفالت” بود که امروزه به همنشینی جوانان با چاشنی قلیان، آتش و ویراژ تبدیل شده است.
در واقع تداوم این رویه مغایر با معیارهای تدوین شده برای تبدیل ارم به پیاده راه گردشگری و آرامش است و جوانان را به مسیری دیگر سوق می دهد.
مردم آرامش در ارم را فقط در ساعات اولیه صبح تا بعدازظهر می دانند و به هنگام غروب تا پاسی از شب صدها خودروها در این مسیر تردد کرده و مسیر را با آلودگی های صوتی و زیست محیطی بالا و پایین می کنند.
چاره اندیشی پیرامون مسایل ایمنی در ترافیک عمل همچنان به دغدغه مردم و بلاتکلیفی از سوی مسوولان مرتبط مواجه شده است.
بدون تردید اگر قرار بر همین میزان تردد خودرویی در ارم است، باید علاوه بر نصب سرعت گیرهای متعدد و موانع، دوربین های کنترل سرعت نیز نصب شود.
به هر حال ارم برای در امان ماندن از جنون جوانی برخی راکبان و رانندگان و نیز حفظ ایمنی و سلامت مردم نیازمند عوامل کنترل و بازدارنده است.
مسیری که میعادگاه همیشگی نسل جوان بوده و در تمامی فصول سال به دورهمی آنها در کنار یکدیگر تبدیل شده است.
بنابراین می طلبد مسوولان هر چه سریعتر برای مهار سرعت و ارتقا سطح ایمنی در تردد خودروهای این مسیر چاره اندیشی کننده و اجازه ندهند ارم به قتلگاه عاشقان سرعت و سبقت های مارپیچ و پرمخاطره تبدیل شود.
