مصرف تفننی و مرز باریک معتاد شدن

ادبیات مصرف مواد مخدر مملو از واژه‌هایی است که علاوه بر ایجاد شبکه رفاقت و توجیه پذیری، برخی نیز زمینه‌ساز گرفتار شدن در دام اعتیاد است. یکی از این واژه‌ها، «استفاده #تفننی» است که تقریباً همه ما با آن آشنا و حداقل از زبان مصرف‌کنندگان #مواد_مخدر شنیده ایم.

مصرف تفننی گذشته از معنای خود، کلیدی برای ورود به دنیای کاربران مواد #مخدر است و تقریباً همه اعتیادها از همین ایستگاه نخستین آغاز می‌شود. برای شناخت بهتر واژه تفننی و نقطه گسست یا اشتراک آن با اعتیاد گفت و گویی با ایمان نظری #کارشناس اداره کل درمان ستاد مبارزه با مواد مخدر داشتیم تا ابعاد مصرف تفننی و دام‌های آن را بهتر بشناسیم.

: اغلب حرکت به سمت مصرف #مواد_مخدر با عبارت مصرف تفننی آغاز شده است. مصرف تفننی چیست و مرز آن با اعتیاد کجاست؟

نظری: بر اساس منابع علمی و متون #روانشناسی و روان #پزشکی، اختلال مصرف آن طور که در فرهنگ عامه از آن به عنوان #اعتیاد نام می‌بریم، همان اختلال روانپزشکی سوء مصرف مواد مخدر است. این اختلالات سوء مصرف مواد مخدر طبق مطالعات و پژوهش‌های جدید، دارای طیفی از اختلال خفیف، متوسط و شدید است همچنین برای افراد مبتلا به اختلال سوء مصرف #مواد_مخدر شده، ۱۱ نشانه تعریف شده است که به اقتضای اینکه فرد چه تعدادی از این ۱۱ نشانه را داشته باشد، وضعیت او در سوء مصرف طبقه‌بندی می‌شود.

بنابراین یک نفر می‌تواند معتاد با درجه خفیف یا #معتاد با درجه بسیار شدید باشد. در فرهنگ عمومی و به اصطلاح علمی، براساس واژه شناسی که میان مصرف کنندگان رایج است، نوع مصرف به تفننی و غیرتفننی تقسیم‌بندی می‌شود که دومی همان اعتیاد است.

البته دسته بندی دیگری هم وجود دارد که مصرف مواد مخدر را به تفننی، منظم و مزمن تقسیم می‌کند. در #مصرف_تفننی، فرد به هر حال وابستگی شدید به مصرف یا ماده مصرفی خود ندارد یا اگر که مصرف نکند دچار عوارض ناشی از سوأ مصرف نمی‌شود ولی به نوعی از لحاظ ذهنی و روانشناختی درگیری دارد زیرا اعتیاد ۲ بخش دارد که شامل دغدغه #روانشناختی و ذهنی و درگیری جسمی است.