شبکه‌های یکپارچه موشکی و پهپادی مقاومت علیه شبکه پدافندی آمریکا

تیرماه امسال جان کربی سخنگوی شورای امنیت ملی #کاخ_سفید اعلام کرده بود که «آمریکا به‌دنبال یکپارچه‌سازی پدافند هوایی منطقه است. ما کار به‌روی قابلیت‌های پدافندی یکپارچه را ادامه می‌دهیم چون همان‌طور که می‌دانید کل منطقه درباره ایران و قابلیت‌های موشکی فزاینده آنها، علاوه بر حمایت آنها از تروریسم در سراسر منطقه نگران است.»

آقای کربی در حالی این موضوع را اعلام می‌کرد که پیش از آن، ژنرال مکنزی فرمانده سابق سنتکام نیز در گزارش خود به کمیته دفاعی کنگره #آمریکا با اعتراف به توانمندی پهپادهای ایرانی گفته بود: «استفاده گسترده ایران از پهپادهای کوچک و متوسط برای عملیات‌های شناسایی و هجومی بدین معناست که برای اولین بار از زمان جنگ شبه‌جزیره کره [اوایل دهه 1950 میلادی] بدون برتری کامل هوایی، عملیات انجام می‌دهیم.»

چندی بعد، خبرگزاری رویترز در گزارشی اعلام کرد که این ایده بر فناوری #اسرائیلی استوار است و آمریکا به‌دنبال آن است با ایجاد یک پیمان دفاعی بین برخی کشورهای منطقه و اسرائیل (در حقیقت تشکیل ناتوی عربی) و متصل کردن سامانه‌های دفاع هوایی آنها با یکدیگر، با آنچه تهدیدات راکتی، موشکی و پهپادی می‌خواند، مقابله کند.

اما تحولاتی که طی سال‌های اخیر در جنگ‌‌های رخ‌داده بین متحدان ایران و متحدان آمریکا در منطقه به وقوع پیوسته است نشان می‌دهد سامانه‌ها پدافندی آمریکا و #رژیم_صهیونیستی نتوانسته است از پس پهپاد‌ها، موشک‌ها و راکت‌های جبهه مقاومت برآید و در حقیقت هرچند در سطح تاکتیکی موفقیت‌هایی به دست آورده، اما قادر نبوده است در سطح راهبردی با توان جبهه مقاومت مقابله کند و آنها را مجبور به تغییر راهبرد در این حوزه کند.

این تحولات که سرآغاز آن جنگ 33روزه بین #حزب‌الله و اسرائیل بود، رژیم صهیونیستی را وادار کرد بعد از این جنگ در دکترین نظامی خود تجدید نظر کند و علاوه بر آنکه برای نخستین مرتبه از زمان تشکیل ادبیات دفاعی را در راهبردهای نظامی خود جای داد، ساختار و سازمان پدافند هوایی خود را نیز به‌کلی دگرگون کرده شبکه یکپارچه پدافندی در سرزمین‌های اشغالی پدید آورد. /تسنیم