توطئه برای خزر
طبق ادعای هریتیج، چین در گذشته امیدوار بود که کریدور میانی یا ترانس خزر را به عنوان بخشی از طرح توسعه کمربند و جاده (BRI) در انحصار خود درآورد اما کشورهای این مسیر به شدت نسبت به مشارکت پکن محتاط شده اند.
از نظر این تحلیل، کریدور میانی ممکن است ارزان ترین مسیر حمل و نقل نباشد اما در دنیای پرتلاطم و جنجالی کنونی که تنوع زنجیره های تامین در آن ریسک کشورها را کاهش می دهد، می‌تواند گزینه ای عملیاتی و مقرون به صرفه باشد. البته اجرای این مسیر با چالش هایی همراه است.
هیچ اتحادیه گمرکی، هماهنگی تعرفه ای یا یکپارچگی دیجیتال فراملی در میان کشورهای گذرگاه میانی وجود ندارد. همچنین زیرساخت های کافی برای جا به جایی حجم انبوه کالاهای حمل شده در مسیر شمالی موجود نیست. برای نمونه زیرساخت های فعلی تنها می تواند حدود ۵ درصد از تجارت ریلی بین قاره ای را جا به جا کند.
موضوع پرداخته و آورده است: تهاجم «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهوری روسیه به اوکراین، اروپایی ها را برای یافتن تامین کنندگان جایگزین گاز طبیعی به تکاپو انداخته است، ضمن آنکه زنجیره تامین کالا بین اروپا و آسیا را به شدت مختل کرد. کشورهای اروپایی برای کاهش وابستگی خود به روسیه و چین و افزایش اختلالات ناشی از رویارویی احتمالی با آنها باید خارج از چارچوب مورد نظر این دو کشور فکر کنند و به دنبال راه های جدیدی برای بازیابی امنیت انرژی و تنوع بخشیدن به خطوط بین المللی حمل و نقل زمینی خود باشند.
توطئه برای خزر
یکی از گزینه‌های امیدوارکننده، انتقال صادرات و اتصالات انرژی از طریق «کریدور میانی» است که قزاقستان را از طریق دریای خزر، جمهوری آذربایجان و گرجستان و از طریق دریای سیاه به ترکیه و اروپا وصل می کند.
گذرگاه میانی که به عنوان مسیر حمل و نقل بین‌المللی ترانس خزر (TITR) هم شناخته می شود، می تواند مانند کریدور شمالی که تحت کنترل روسیه قرار دارد و تا همین اواخر مسیر ترجیحی برای حمل و نقل ریلی بین اتحادیه اروپا و آسیا بود، به اروپایی ها کمک کند.
طبق ادعای هریتیج، چین در گذشته امیدوار بود که کریدور میانی یا ترانس خزر را به عنوان بخشی از طرح توسعه کمربند و جاده (BRI) در انحصار خود درآورد اما کشورهای این مسیر به شدت نسبت به مشارکت پکن محتاط شده اند.
از نظر این تحلیل، کریدور میانی ممکن است ارزان ترین مسیر حمل و نقل نباشد اما در دنیای پرتلاطم و جنجالی کنونی که تنوع زنجیره های تامین در آن ریسک کشورها را کاهش می دهد، می‌تواند گزینه ای عملیاتی و مقرون به صرفه باشد. البته اجرای این مسیر با چالش هایی همراه است.
هیچ اتحادیه گمرکی، هماهنگی تعرفه ای یا یکپارچگی دیجیتال فراملی در میان کشورهای گذرگاه میانی وجود ندارد. همچنین زیرساخت های کافی برای جا به جایی حجم انبوه کالاهای حمل شده در مسیر شمالی موجود نیست. برای نمونه زیرساخت های فعلی تنها می تواند حدود ۵ درصد از تجارت ریلی بین قاره ای را جا به جا کند.
علاوه بر این، کریدور میانی مسیر پیچیده تری است که برای عبور کالا از دریای خزر و دریای سیاه به مراکز انتقال دریایی نیاز دارد. انجام این امور بدون تردید با هزینه های زیادی همراه است و زمان تحویل کالا را طولانی می کند. اما به هر صورت پیشرفت هایی حاصل شده است.//ایرنا
