دام دلالان برای برنجکاران/ کشاورزانی که سرایدار ویلای زمین خود میشوند
برنج یکی از محصولات اساسی است که با رنج فراوان به دست میآید، کار در مزرعه از زمان پرورش نشاء در خزانه تا برداشت بسیار سنگین و هزینهبر است در طول فصل هزینههای کارگری، نهادهای از سم و کود گرفته تا بذر رمقی برای کشاورز نمیگذارد و خیلی از آنها برای تامین اینها مجبورند محصول خود را پیش پیش به دلالان بفروشند.
برنجکاران میگویند قیمتی که میفروشند بسیار ناچیز است و حتی هزینههای تولید آنها را در نمیآورد، سال گذشته کیلویی 32 هزار تومان فروختند آنها از درآمد این محصول بسیار ناراضی اندو میگویند در این سالها خیلیها زمین خود را تغییر کاربری داده یا محصول دیگر کشت کردهاند.
در دیگر سو، مصرف کنندهT برنج ایرانی درجه یک را کیلویی 120 هزار تومان میخرد، آنها هم از این وضعیت ناراضی اند و میگویند بخش زیادی از سبد هزینههای آنها را تشکیل میدهد، آنها از اینکه برنج تولید داخل را به این قیمت میخرند گلایه دارند که چرا محصول داخلی این قدر باید گران باشد.
این تضاد بین دو بخش تولید و مصرف ما را بر آن داشت تا برای بررسی بیشتر موضوع با مدیر کارخانه شالیکوبی در آملی که برنجکار هم است، گفت و گو کنیم، احمد رضا عشریه 62 ساله اهل روستای واسکس آمل که سالهاست کشاورزی میکرده و مدتی است شالیکوبی هم دایر کرده، با درد و رنج کشاورز و نیز کار شالیکوبی آشناست.
گفت وگوی ما تلفنی انجام شد وی در کارخانه شالیکوبی خود در جمع کشاورزانی بود که صدای ما از طریق بلندگوی تلفن پخش میشد و هرکدام نظرهای خود را داشتند و در واقع صحبتهای او را تکمیل میکردند یا آمارهای دقیق تری به وی منتقل میکردند.
«احمدرضا عشریه» از رنج کشاورزان گفت، هزینه هایی که سر به فلک کشیده و آنها را مجبور به فروش برنج به ثمن بخس به دلالان کرده، از بی انصافی برخیها که برنج ایرانی را به برنج خارجی و نیم دانه قاطی میکنند و به پای کشاورزان نوشته میشود، از شرایطی که برنجکار را مجبور کرده محصول خود را به ویلاساز تهرانی بفروشد و عاقبت خودش سرایدارش شود.
از مشکلاتی گفت که برنج کار محصول خود را میفروشد تا هزینهها را بپردازد اما خانواده اش باید برنج نیم دانه بخورند. اما نقطه عطف این مصاحبه پیشنهاد این کشاورز آملی بود که برای کاهش قیمت برنج به دولتمردان داشت.//فارس