مقامات چین سعی دارند تا برای مقابله با خشکسالی شدید و بی‌سابقه در این کشور، از فناوری‌های جدید استفاده کنند.
به گزارش باش خبر و به نقل از وایرد، در فلات مشرف به دره‌ای در مرکز چین، دو نفر از مقامات این کشور در حالی که یک موشک کوچک از پشت یک کامیون پرتاب می‌شد، ایستاده بودند. این موشک حامل محموله‌ای از میله‌های یدید نقره که برای شروع بارندگی در نظر گرفته شده بود، به سمت ابرهای بالای شهرستان زیگوی در استان هوبی حرکت می‌کرد. این فقط یکی از برنامه‌های چین علیه خشکسالی کنونی آن بود که بدترین رکورد در این کشور به شمار می‌رود.
استفاده از مواد شیمیایی برای بارش مصنوعی باران از ابرها را باروری ابرها می‌نامند. مقامات چین علاوه بر موشک‌ها، پهپادهای بزرگی را نیز به آسمان استان سیچوان، یکی دیگر از مناطق مرکزی این کشور فرستاده‌اند. این پهپاد به امید ایجاد بارندگی، یدید نقره را به جو پرتاب می‌کند.
این افزایش فعالیت، واکنش چین نسبت به خشکسالی است که دریاچه‌ها را به کاسه‌هایی از گرد و غبار تبدیل کرده و شهروندان را در برخی مناطق برای فرار از دمای ۴۰ درجه سلسیوس و بالاتر به زیرزمین کشانده است. تبخیر رودخانه‌ها نیز باعث کاهش تولید انرژی آبی در سدها و کمبود برق شده است.
چین به وضوح در تلاش است تا با این خشکسالی فلج‌کننده مقابله کند اما مشکلات کمبود آب این کشور عمیق هستند و هنوز مشخص نیست که تلاش‌های چین برای اصلاح وضعیت چقدر مؤثر خواهند بود.
“ادل ایگل”(Adele Igel)، رئیس گروه فیزیک ابر در “دانشگاه کالیفرنیا، دیویس”(UC Davis) با اشاره به اینکه چقدر برای دانشمندان دشوار است که بدانند آیا بارورسازی ابرها واقعا کار می‌کند یا خیر، گفت: اگر یک ابر را بارور کنید و بعد ببینید که چقدر باران یا برف می‌بارد، نمی‌دانید اگر آن را بارور نمی‌کردید، چه اتفاقی می‌افتاد.
ایگل یک پژوهش را که در سال ۲۰۱۹ انجام شد، یادآوری کرد که پژوهشگران در آن دریافتند انواع خاصی از روش بارورسازی ابرها در صورت هدف قرار دادن ابرهای زمستانی در مناطق کوهستانی می‌توانند بارش را تا ۲۰ درصد افزایش دهند.
وی افزود: ایده استفاده از یدید نقره این است که به تشکیل بلورهای یخ یا دانه‌های برف جدید در ابر کمک کند. سپس، این دانه‌های برف باید رشد کنند و طی بارندگی راحت‌تر ببارند. با وجود این، در مورد اینکه آیا بارورسازی ابرها در تابستان و زمانی که یخ کم است یا اصلا یخ در ابرها نیست، اتفاق نظر وجود ندارد.
ایگل ادامه داد: به علاوه، در وهله اول به ابرها نیاز دارید تا آنجا باشند. طی رویدادهای گرمای شدید ممکن است ابرها کمیاب باشند زیرا آب کمتری روی زمین برای تبخیر شدن و رسیدن به جو بالا وجود دارد. در بهترین حالت، بارورسازی ابرها به عنوان یک اقدام برای کاهش خشکسالی، تا اندازه‌ای موثر خواهد بود.
این تنها کاری نیست که چین برای مبارزه با خشکسالی انجام می‌دهد؛ اگرچه بیشتر مداخلات دیگر آن ماهیت بلندمدت دارند. “پروژه انحراف آب از جنوب به شمال”(SNWDP)، یک تلاش مهندسی قابل توجه برای ساخت کانال‌ها و تونل‌هایی است که آب را از جنوب چین به شمال آن منتقل می‌کنند. هزینه کلی برآورد شده، ۶۲ میلیارد دلار است و هزینه تونل به پکن نیز در ماه گذشته، ۸.۹ میلیارد دلار اعلام شد.
فقط یک مشکل وجود دارد. خشکسالی کنونی، مناطق مرکزی و جنوبی چین را تحت تأثیر قرار می‌دهد؛ جایی که قرار است آب به صورت قابل اطمینان در دسترس باشد، نه مناطق شمالی که اغلب تحت تأثیر خشکسالی قرار دارند.
