نظاره یا نظارت بر قیمت‌ها، مسأله مردم این است
رمضان ماه مهمانی الهی و متنعم شدن بندگان زمینی از سفره رحمت آسمانی است، ماهی که مردم تبریز از دیرباز با آداب و رسوم ویژه‌ای به استقبال آن رفته‌اند و مهمانی و افطاری‌های ماه رمضان یکی از همین رسم و رسوم بوده، رسمی که البته در دو سال گذشته به واسطه شیوع کرونا و ممنوعیت و معذوریت برگزاری چنین مهمانی‌هایی تا حدود بسیار زیادی کمرنگ شده بود.
ماه رمضان امسال اما به شکرانه فروکش کردن نسبی کرونا به نظر می‌رسید شور و حال و هوای سال‌های نه چندان دور خود را با گسترده شدن سفره‌های افطاری باز خواهد یافت اما آنچه که امسال این سفره‌های افطاری را خالی‌تر و کوچکتر از گذشته کرده، نه کرونا که قیمت‌های سر به فلک کشیده اقلام و کالاهای ضروری و مصرفی خانواده‌هاست.
این روزها اگر فارغ از هیاهوی رسانه‌ها بر سر قیمت گوجه فرنگی در شهر و کوچه و خیابان‌ها چرخی زده و از چند مغازه و بقال و چقال برای تهیه اقلام مصرفی پرس و جو کرده باشید، به ملمو‌س‌ترین شکل ممکن متوجه افزایش فاحش قیمت‌ها نه در گوجه فرنگی که از خرما و زولبیا و بامیه گرفته تا حتی نان خواهید شد، قیمت‌هایی که در بسیاری از موارد به یکباره و در فاصله بین خروج از تعطیلات عید نوروز و ورود به ماه ضیافت الهی بین ۴۰ تا ۶۰ درصد افزایش داشته‌اند و آن هم درست در اقلامی که قوت قالب ماه رمضان محسوب می‌شوند.
البته که همه می‌دانیم این اتفاق نامیمون تنها مختص ماه رمضان نیست و این روند در بسیاری دیگر از ایام و مناسبت‌ها نیز بر بازار و سبد کالای خانوارهای متوسط رو به پایین حاکم است و نزدیک‌ترین مصداق عینی آن نیز افزایش یکباره قیمت میوه و شیرینی همزمان با عید نوروز بود، اقلامی که در همین کمتر از یک هفته پس از تعطیلات نوروز و به یکباره بیش از ۵۰ درصد کاهش داشته‌اند و صحت این ادعا را در برچسب قیمت میوه فروشی‌هایی می‌توان دریافت که روزهای پایانی سال قبل پرتقال را بین ۱۲ تا ۱۸ هزار تومان و حتی بیشتر عرضه می‌کردند و اکنون با هفت هزار تومان چوب حراج به بار پرتقال خود زده اند.
اما آزار‌دهنده‌تر از همه این مشکلات برای مردم، وعده‌های نظارتی مسوولان مرتبط پیش از همه این مناسبت‌هاست، وعده‌هایی که در موعد لازم هیچ خروجی و شکل عملی به خود نمی‌گیرند و نتیجه آن افزایش مستمر قیمت‌هاست، مصداق در دسترس این پدیده نادر را که در هیچ کجای دنیا لنگه و همتایی ندارد، باید در صحبت‌های دو روز پیش مدیران کل صمت و جهاد کشاورزی آذربایجان‌شرقی جستجو کرد که هر دو بزرگواران در برنامه گفت‌وگوی ویژه خبری شبکه سهند، آمارهای پر و پیمانی از تأمین کالاهای مورد نیاز این ایام و نظارت‌های سفت و سخت بر بازار رمضان و قیمت اقلام و کالاهای ضروری این ایام به مخاطبان تحویل می‌دادند.
در این بین تعجب‌آورتر و البته تأسف‌بارتر از تناقض این آمار و واقعیت‌های کف بازار، سخنان و ادعاهایی است که مسوولان پر مورد سامانه بازرگام و راه‌اندازی آن برای تعادل قیمت‌ها در بازار و نظارت بر این حوزه مطرح می‌شود، سامانه‌ای که در برخی موارد قیمت محصولات و کالاهای ارائه شده در آن حتی از قیمت‌های فروشگاه‌ها و مغازه‌های سطح شهر نیز بالاتر است و خنده‌دارتر از آن ادعای مدیرکل جهاد کشاورزی استان در مورد مشکلات این سامانه است که گفته عدم تحویل به موقع سفارشات مهم‌ترین گلایه مردم از سامانه بازرگام تبریز است!
هر چند این روند معیوب و مریض نه امسال و سال گذشته که سالهاست بر حوزه بازار و قیمت‌ها در ایام و مناسبت‌های مختلف حاکم است، اما طرح ادعای نظارت بر بازار و قیمت‌ها که بیشتر به نظاره منفعل مسوولان و دستگاه‌های مسوول به بی‌سر و سامانی قیمت‌ها شبیه است تا نظارت، بیش از هر چیز گلایه و نارضایتی عمومی را موجب شده تا جایی که اکنون این گزاره در بین مردم در حال نهادینه شدن است که هر وقت مسوولان از نظارت و کنترل قیمت‌ها دم زدند، باید منتظر یک نابسامانی و افزایش افسار گسیخته در قیمت‌ها بود و این یعنی به یغما رفتن اعتماد عمومی در سایه عملکرد غیرقابل دفاع مسوولان و دستگاه‌های مسوول.
//فارس
