روبان قرمز برای افتتاح در کشور نایاب شد
این روزها، رئیس جمهور و وزرا به شدت در تلاش هستند تا از پروژه های عمرانی جدید (البته کامل نشده و با هزار و یک مشکل) پرده برداری نمایند و روبان پشت روبان است که قیچی زده می شود.، این روزها، رئیس جمهور و وزرا به شدت در تلاش هستند تا از پروژه‌های عمرانی جدید (البته کامل نشده و با هزار و یک مشکل) پرده برداری نمایند و روبان پشت روبان است که قیچی زده می‌شود. همزمان آمارهایی اعلام می‌شود تا نشان دهند، دولت موفقیت‌های عظیم و شگرفی در عرصه های مختلف بدست آورده و به این دلیل مردان اجرایی هم و غم خود را مصروف ارائه آمارهای خلق الساعهِ خیالیِ خود ساخته گذاشته‌اند.
افتتاح خارج از قاعده پروژه‌های نیمه تمام اقدام غیرقابل بخششی است که قطعا تبعات دامنه‌دار چنین اقدام نمایشی – تبلیغاتی علاوه بر وارد ساختن آسیب‌های جدی بر ارکان اقتصاد کشور می‌تواند تا مدت‌های مدیدی نیز به عنوان میراثی نامطلوب آثار مختلف تورمی برای مردم در پی داشته باشد و موجب سلب اعتماد عمومی به اخبار و اقدامات دولت گردد.
در هر حال نواقص و کمبودهای نهفته در بطن چنین پروژه‌های هزینه‌سازی، طعم شیرین برخورداری از مواهب طرح‌های تازه افتتاح‌شده را در کام مردم تلخ می‌کند و از سوی دیگر چنین افتتاح‌هایی خسارات و هزینه‌های سنگینی نیز بر بیت‌المال و مردم تحمیل می‌کند.در واقع افتتاح پروژه‌های نیمه‌تمام در بلند‌مدت موجبات نارضایتی مردم از دولت گذشته را فراهم کرده و بهره‌برداران و بهره‌مندان از این طرح‌ها را با مشکلات عدیده‌ای مواجه می‌کند.
حالا اما در آستانه پایان دولت تدبیر و امید افتتاح چند باره پروژهای مختلف نیز به افتتاح پروژهای نیمه تمام اضافه شده است. شاهکار نمونه این افتتاح،
سد تنظیمی و انحرافی «قیز قلعه سی» در شهرستان خداآفرین و بر روی رودخانه مرزی ارس است که به گفته کارشناسان این حوزه حداقل یک سال برای تکمیل نواقص‌های این سد زمان لاتزم است.
البته این ها مشتی از خروار است و این رشته سر دراز دارد اما همه داستان نیست ، یعنی در مقابل این ها می توان نمونه های دیگری هم آورد که چنین وضعیتی ندارند، یعنی نه تنها زود هنگام افتتاح نمی شود بلکه چیزی افتتاح می شود که مدتهاست بدون مراسم و هزینه های اضافی افتتاح شده و از آن استفاده می شود ولی لابد این جور افتتاح قبول نیست و حتما باید برای آن مراسم افتتاح برگزار کرد تا رسما افتتاح شود!
نمونه این افتتاح ها را در منطقه آزاد ارس هم می بینیم. اخیرا شاهد افتتاح ساختمان کلانتری این منطقه بودیم. با مراجعه خبرنگار ما به محل پروژه آنچه که مشاهده می شود صرفا ساختمان خالی البته در برخی دیوارها همچنان نقصان پروژه دیده می شود، بدون محوطه سازی و عملا غیرقابل بهره برداری! که اگر اینچنین نبود بایستی بعد از گذشت حدود یک ماه شاهد حضور نیروهای خدوم انتظامی در محل بودیم.
شاهکار دیگر منطقه آزاد ارس افتتاح پروژه ای با عنوان پل در یک جاده است! جاده نیمه کاره و بی انتها که ظاهرا بخشی از منطقه را به بخش دیگر متصل می کند و آن جاده یک پل دارد که اخیرا فقط آن پل افتتاح شده است. آن هم بصورت ویدئوکنفرانس.
پروژه دیگر که در سال‌جاری افتتاح شده است پروژه بزرگ تصفیه خانه صنعتی این منطقه است. جالب است که این پروژه در دولت اول تدبیر و امید در سال 92 شروع شده و مقرر بوده است تا دو سال و با اعتبار 17میلیارد تومان به بهره برداری برسد.
این پروژه بسیار مهم اما اکنون و بعد از هشت سال افتتاح گردید هرچند در خصوص بهره برداری از آن و شبکه فاضلاب صنعتی شهرکهای صنعتی ارس حرف و حدیث های جالبی هست که مجال این گزارش نیست.
در سال گذشته و امسال برخی از پروژه های بخش خصوصی نیز در این منطقه افتتاح شده است که شنیده ها و یافته های اولیه ما حکایت از افتتاح زودهنگام آنها دارد.
در دو سال اخیر بعد شیوع ویروس کرونا افتتاح طرح به شکل ویدئو کنفرانس رئیس جمهور و حضور مسئولان و در محل پروژه انجام می شود دولت تدبیر و امید مبارک. این هشت سال تبریک به تمام دولتمردانی که این روزها از این استان به آن استان سفر می‌کنند و پیوسته در حال افتتاح همزمان ده‌ها پروژهای هستند که برای صد‌ها نفر اشتغالزایی کرده و بسیاری از مشکلات مردم مناطق مختلف را مرتفع ساخته، مبارک.
این بازی مسئولان است که در این این روزها آن‌قدر پروژه افتتاح می‌کنند که احساس می‌شود، از فردا دیگر نه مشکل تولید داریم و نه کمبود آب و نه معضلات زیست‌محیطی و نه بیکاری. مدیران پروژه محوری که بیشتر حرف می‌زنند و آمار می‌دهند و دیگر هیچ. کافی است اخبار خبرگزاری‌ها و مطبوعات را بررسی کنیم تا هر روز خبر افتتاح و بهره‌برداری صد‌ها پروژه را ببینیم و بخوانیم. پروژه‌هایی که همگی در این روزها به پایان رسیده‌اند و در طول این چند روز فقط منتظر مسئولی بودند که آنها را افتتاح کند تا به چرخه خدمات دهی به مردم وارد شوند. اما همین مردم می‌پرسند چرا با این همه پروژه، گره‌ای از مشکلاتشان باز یا دردی دوا نمی‌شود؟
بی‌شک اگر به اصل اقدامات هر یک از مسئولان در روزهای اخیر رجوع شود، به خوبی قابل ملاحظه است که هرگز مشکلات اصلی و درد‌های مردم در این کار‌ها دیده نشده و فقط با بهره‌گیری از پیشوند «پروژه» سعی در بزرگنمایی آنها شده است. کاری که در زمان افتتاح‌ها به خوبی می‌توان به واقعیتشان پی‌برد. وقتی چند نفر کت و شلوار پوشیده با کفش واکس زده سینی به دست در کنار یک روبان قرمز منتظرند تا چند ماشین از راه برسد و مسئولی شیک پوش از آن پیاده شود تا با قیچی مزین به گل‌های مصنوعی، مصنوعی‌ترین شادی را به مردم آن شهر و منطقه و روستا هدیه دهد. مراسمی که به غیر از دخترک سنتی پوشی که چند بیت شعر را برای خوش آمدگویی حفظ کرده، نمی‌توان یکی از ساکنان ان شهر و منطقه و روستانشینان را در آن دید.//فارس
