بهم ریختگی ساعت بدن چه ارتباطی با پارکینسون دارد؟

تحقیقات جدید نشان میدهد که الگوهای خواب متغیر ممکن است راهی برای تشخیص زودرس بیماری پارکینسون باشد.
حققان دانشگاه کالیفرنیا با یک مطالعه ۱۰ ساله روی الگوهای خواب و بیداری ۳ هزار فرد میانسال دریافتند کسانی که دچار اختلال در ریتم شبانهروزی هستند، ۳ برابر بیشتر از دیگران در معرض خطر پارکینسون قرار دارند.
پارکینسون یک اختلال سیستم عصبی مرکزی است که بر تعادل و حرکت تأثیر میگذارد و اغلب باعث لرزش برخی اندام به ویژه دست میشود.
ریتم شبانهروزی یا همان ساعت داخلی و بیولوژیکی بدن، ساعات خواب و بیداری را مشخص میکند و تا حد زیادی به نور متکی است. عملکرد طبیعی این سیستم که توسط مغز تنظیم میشود، با شبکاریهای متعدد و یا استفاده از وسایل الکترونیکی قبل از خواب، مختل میشود.
به گفته محققان، اختلال در ساعت بدن ممکن است نشانه اولیه پارکینسون و یا مکانیسمی باشد که به پارکینسون منتهی شود. با این حال افراد میتوانند از طریق نوردرمانی، خوابیدن و بیدار شدن در ساعات مشخص، ورزش منظم و مصرف مکمل ملاتونین، برای تنظیم کردن ساعت بیولوژیک بدن گام بردارند