گذر «حیدر تکیه‌سی»، چشم انتظار توافق اهالی با شهرداری
درب سرخاب همیشه برای عابران جذابیت داشته و گویا کوچه رهگذران را برای دیدن آثار و مشاغل خاص این محله و جگرپزی‌های مشهورش دعوت می‌کند، آثار تاریخی سرخاب با وجود ساخت و سازهای غیرمجاز متعدد و تخریب تقریبی بافت تاریخی این محله، هنوز زنده و نیمه جان هستند، گذر حیدرتکیه‌سی یکی از این آثار نیمه جانی است که برای احیا، چشم انتظار آشتی اهالی و مالکان مغازه‌ها با شهرداری و تعامل مردم، شهرداری و میراث فرهنگی به عنوان سه ضلع مثلث احیای آثار و بافت تاریخی، است.
این گذر به دلیل تکیه‌ای که تا زمان رضا شاه سر پا بوده به نام گذر حیدر تکیه‌سی (تکیه‌ی حیدر) معروف شده است و اهالی همگی تاریخ محل زندگیشان را ازبر هستند، درب سرخاب درست روبه‌روی مقبره‌الشعرای تبریز واقع شده و جز چند باب مغازه‌ی جگرپزی در ابتدای گذر، سردرب مغازه‌های دیگر و عمارت قائم مقام در گذر حیدرتکیه‌سی و خیابان ثقه‌الاسلام از میان ساختمان‌های بلند قامت، عرض اندام می‌کنند.
بخش‌های قابل توجه این گذر که هویت تاریخی تبریز است، بر اثر گذشت زمان و بی‌توجهی متولیان و مقاومت ساکنان برای فروش مغازه‌هایی که درست در شریان اصلی گذر حیدر تکیه‌سی قرار گرفته‌اند و تعریض گذر و مسیرگشایی، تخریب شده و رو به نابودی بوده است.
به گزارش ایسنا، در بخش‌هایی از کتاب «روضات‌الجنان و جنات‌الجنان» تعریف کوتاهی از حیدر تونی، سازنده‌ی تکیه‌ی حیدر، آمده است، سلطان میر حیدر تونی از سلسله‌ی قلندریه به بعضی از بلاد که می‌رسیده، تکیه می‌ساخته و درویشی از درویشان خود را آنجا ساکن می‌کرده، حیدر تونی در زمان قرا یوسف و پسر وی، میرزا اسکندر در تبریز بوده و همینجا که مدفن وی است، تکیه ساخته و در آنجا به سر برده است، در آن زمان او را بابا حیدر می‌گفته‌اند و میرزا اسکندر بسیار معتقد وی بوده است.ایسنا
