پیری زودرس مغز نوجوانان در پی قرنطینه کووید-۱۹
براساس مطالعهای جدید، مغز نوجوانان پس از طی کردن قرنطینهی ناشی از همهگیری کووید-۱۹، علائمی از افزایش سرعت پیری نشان داده است. این مطالعه همچنین نشانگر سلامت روانی ضعیفتر بود، اما مشخص نیست که آیا این موضوع با تفاوتها در سن مغز مرتبط است یا خیر
براساس مطالعهای جدید، مغز نوجوانان پس از طی کردن قرنطینهی ناشی از همهگیری کووید-۱۹، علائمی از افزایش سرعت پیری نشان داده است. این مطالعه همچنین نشانگر سلامت روانی ضعیفتر بود، اما مشخص نیست که آیا این موضوع با تفاوتها در سن مغز مرتبط است یا خیر.
به گزارش باش خبر و به نقل از گاردین، تحقیقات حاکی از وجود علائم پیری زودرس در مغز نوجوانانی است که قرنطینهی کووید-۱۹ را از سر گذراندهاند.
محققان اسکنهای مغز ۸۱ نوجوان در ایالات متحده آمریکا را که پیش از وقوع همهگیری، بین نوامبر ۲۰۱۶ تا نوامبر ۲۰۱۹ ثبت شده بود، با اسکن مغزی ۸۲ نوجوانی که اسکن مغز آنها بین اکتبر ۲۰۲۰ تا مارس ۲۰۲۲ در طول همهگیری و پس از لغو قرنطینه جمعآوری شده بود، مقایسه کردند.
پس از تطبیق ۶۴ شرکتکننده در هر گروه با در نظر گرفتن عواملی از جمله سن و جنسیت، محققان دریافتند که تغییرات فیزیکی که در دوران نوجوانی در مغز رخ میدهد همچون نازک شدن قشر و رشد هیپوکامپ و آمیگدال، در دوران پس از قرنطینه در گروهی که اسکن آنها پس از همهگیری ثبت شده بود نسبت به گروه دیگر بیشتر بوده است. این نشان میدهد که چنین فرآیندهایی سرعت گرفته یا به عبارت دیگر، مغز آنها سریعتر پیر شده است.
یان گوتلیب(Ian Gotlib)، استاد روانشناسی در دانشگاه استنفورد و نویسنده اصلی این مطالعه میگوید: تفاوت سنی مغز(میان این دو گروه) حدود سه سال بود و با توجه به اینکه طول قرنطینه کمتر از یک سال بود، انتظار افزایش زیادی نداشتیم.
محققان گزارش کردند که شرکت کنندگان به عنوان نمایندهای از نوجوانان منطقه خلیج در کالیفرنیا پذیرفتند که در مطالعهای شرکت کنند که به بررسی تاثیر استرس اولیه زندگی بر سلامت روان در طول بلوغ در سراسر جهان میپردازد. در نتیجه، شرکتکنندگان از نظر علائم افسردگی و اضطراب نیز مورد ارزیابی قرار گرفتند.
گروهی که پس از قرنطینه اسکن مغز ثبت کرده بودند علائم شدیدتری از اضطراب، افسردگی و مشکلات درونی گزارش کردند.
گوتلیب میگوید که این یافتهها با یافتههای سایر محققانی که بر تاثیر همهگیری بر سلامت روان نوجوانان مطالعه میکنند، همخوانی دارد. وی گفت: افت سلامت روان با تغییرات فیزیکی در مغز نوجوانان همراه است که احتمالاً به دلیل استرس ناشی از بیماری است.
اما هنوز مشخص نیست که آیا سلامت روان ضعیفتری که در این مطالعه ثبت شده ناشی از پیری سریعتر مغز است یا خیر.
گوتلیب میگوید: ما هنوز این را نمیدانیم. ما از همه شرکت کنندگان در سن ۲۰ سالگی اسکن مجدد میگیریم تا به درک بهتری از اینکه آیا این تغییرات ادامه دارند یا با گذشت زمان کاهش پیدا میکنند، برسیم.
در افراد مسنتر، این تغییرات مغزی اغلب با کاهش عملکرد شناختی مرتبط است. هنوز مشخص نیست که این اختلال بر نوجوانان چه تاثیری خواهد گذاشت. اما این اولین موردی است که نشان میدهد مشکلات به وجود آمده در سلامت روان در طول همهگیری با تغییراتی که به نظر میرسد در نتیجهی استرس در ساختار مغز ایجاد شده، ارتباط دارد.
مایکل توماس(Michael Thomas)، استاد علوم اعصاب شناختی در دانشگاه بیرکبک لندن، که در این مطالعه شرکت نداشت، میگوید: این تحقیق، کشمکشی که انسانها به ویژه نوجوانان در طول این بیماری همهگیر تجربه کردند را نشان میدهد که با افزایش اضطراب و افسردگی همراه بوده است. اما سخت است بفهمیم تفاوت ایجاد شده در اندازهی ساختار مغز چه تاثیری برای رفتارهای فعلی یا آینده افراد خواهد داشت.