پژوهشگران سوئدی، یک مدل مبتنی بر هوش مصنوعی ارائه دادهاند که انتقال ویروس از حیوان به انسان را پیشبینی میکند.
به گزارش باش خبر و به نقل از فلوریدا نیوز تایمز، شاید مدلهای جدید به کارگیری هوش مصنوعی در مورد کربوهیدراتها بتوانند به بهبود درک فرآیند عفونت کمک کنند و به پیشبینی ویروسهایی بپردازند که از حیوانات به انسانها منتقل میشوند.
کربوهیدراتها تقریبا در همه فرآیندهای بیولوژیکی شرکت دارند اما هنوز به خوبی درک نشدهاند. کربوهیدراتهای موسوم به “گلیکان”(Glycan)، نقش مهمی در عملکرد بدن ما دارند اما هنگامی که بدن مطابق انتظار کار نمیکند، به طور وحشتناکی درگیر میشوند. تقریبا همه ویروسها از گلیکانها به عنوان نخستین تماس با سلولها استفاده میکنند.
گروهی از پژوهشگران “دانشگاه یوتبری”(Gothenburg University) سوئد، یک مدل مبتنی بر هوش مصنوعی را برای بررسی دقیق گلیکانها ارائه دادهاند. این مدل، درک بهتری را در مورد فرآیند عفونت فراهم میکند و پیشبینی کردن ویروسهای جدید را امکانپذیر میسازد.
همچنین، این مدل میتواند درک بهتری را در مورد بیماریهای مشترک انسان و حیوان ارائه دهد که در آنها، ویروس از حیوان به انسان منتقل میشود.
“دانیل بوجار”(Daniel Bojar)، سرپرست این پروژه گفت: ظهور کروناویروس میتواند پیامدهای فاجعهباری به همراه داشته باشد. از این مدل مبتنی بر هوش مصنوعی میتوان برای شناسایی ویروسهایی استفاده کرد که میتوانند از حیوان به انسان منتقل شوند. خطر ابتلای انسان با توجه به تعداد جهشهایی که ویروس برای شناسایی گلیکانهای انسان به آنها نیاز دارد، افزایش مییابد. همچنین این مدل به پیشبینی این موضوع کمک میکند که کدام قسمتهای بدن انسان ممکن است هدف ویروسهای منتقل شده از حیوانات قرار بگیرند.
پژوهشگران قصد دارند که با به دست آوردن درک بهتر در مورد فرآیند عفونت، از بروز عفونتهای ویروسی پیشگیری کنند. هدف آنها این است که این مدل را برای ارائه داروهای ضد ویروس مبتنی بر زنجیره قندی به کار بگیرند که توانایی تکثیر شدن ویروس را مهار میکنند.
بوجار ادامه داد: پیشبینی کردن تعامل میان ویروس و گلیکان به این معناست که شما میتوانید گلیکانهایی را جست و جو کنید که به ویروس متصل میشوند و آنها را به عنوان عوامل ضد ویروس به کار ببرید تا از بروز عفونت ویروسی پیشگیری شود. با وجود این، گلیکانهای بالقوه ضد ویروس ممکن است حاوی توالیهای متنوعی باشند که تولید آنها در حال حاضر دشوار است؛ بنابراین باید پیشرفت بیشتری برای تولید گلیکانها صورت بگیرد.
این پژوهش، در مجله “Cell report” به چاپ رسید.
انتهای پیام