نقش آزمایش ژنتیکی در روند درمان افراد افسرده

گروهی از پژوهشگران اظهار کرده‌اند، آزمایش ژنتیک می‌تواند به روند درمان افرادی که از افسردگی رنج می‌برند، کمک کند.

به گزارش باش خبر و به نقل از اس تی دی، بر اساس پژوهش‌های اخیر انجام‌شده توسط وزارت امور کهنه سربازان ایالات متحده، آزمایش فارماکوژنومیک ممکن است به پزشکان در اجتناب از تجویز داروهای ضد افسردگی که می‌توانند عوارض جانبی نامطلوبی داشته باشند، کمک کند.

آزمایش فارماکوژنومیک بررسی می‌کند که چگونه ژن‌ها بر واکنش بدن به داروها تاثیر می‌گذارند. فارماکوژنومیک، دانش بررسی نقش ژنوم در پاسخ داروها است. واژه فارماکوژنومیک ترکیبی از دو واژه فارماکولوژی و ژنومیک است. فارماکوژنومیک چگونگی آرایش ژنتیک یک شخص را در پاسخ به داروها شناسایی می‌کند.

علاوه بر این، بر اساس این مطالعه، بیمارانی که آزمایش ژنتیکی انجام دادند، نتایج بهتری نسبت به افرادی که مراقبت‌های استاندارد دریافت کردند، داشتند. گروه آزمایش ژنتیک وزارت امور کهنه سربازان ایالات متحده، شاهد کاهش علائم افسردگی در طول ۲۴ هفته درمان با اثر حداکثری در ۱۲ هفته بودند. هر شرکت‌کننده در این پژوهش از اختلال افسردگی جدی مانند بی‌خوابی، بی‌اشتهایی، خلق افسرده و افکار خودکشی که همگی از نشانه‌های این وضعیت پزشکی هستند، رنج می‌برد.

این پژوهش توسط دکتر دیوید اوسلین، مدیر مرکز بیماری‌های روانی، تحقیقات، آموزش و بالینی وزارت امور کهنه‌سربازان ایالات متحده آمریکا انجام شد. وی معتقد است که این یافته‌ها پزشکان را متقاعد می‌کند تا با استفاده از آزمایش فارماکوژنومیک و با اجازه بیمار تصمیم‌گیری مناسبی برای درمان وی اتخاذ کند.

آزمایش فارماکوژنومیک در سال‌های اخیر به عنوان روشی برای شخصی‌سازی انتخاب دارو محبوبیت پیدا کرده است و اغلب برای درمان بیماران مبتلا به بیماری‌هایی مانند سرطان و بیماری قلبی استفاده می‌شود. بسیاری از اعضای جامعه پزشکی معتقدند، این آزمایش به درمان بیماران مبتلا به اختلال افسردگی شدید نیز کمک می کند. با این حال، تحقیقات در مورد اثبات نتایج بالینی بهتر در حال انجام است.

در حال حاضر، اکثر آزمایش‌های فارماکوژنومیک بر روی گونه‌ای از ژن‌هایی تمرکز می‌کنند که آنزیم‌های CYP۴۵۰ کبدی را رمزگذاری می‌کنند. در این مطالعه، اوسلین و همکارانش از یک باتری تجاری برای بررسی ژن‌های متمرکز بر CYP۴۵۰ استفاده کردند. این باتری، هشت ژن را مورد بررسی قرار داد که شش ژن آن برای تغییرات در آنزیم‌های کبدی آزمایش شدند.

اوسلین می‌گوید: ژن‌هایی که ما آزمایش کردیم در واقع به افسردگی مربوط نمی‌شوند. آنها به نحوه متابولیسم یک فرد پس از ورود داروها به بدن مربوط می‌شوند. برخی از این ژن‌ها باعث می‌شوند داروها خیلی سریع‌تر از حد معمول متابولیزه شوند. برخی دیگر باعث می‌شوند داروها بسیار کندتر از حد معمول متابولیز شوند، به این معنی که در نهایت داروی زیادی در بدن خود خواهید داشت.پس از انجام چندین آزمایش بر روی چندین گروه از افراد، محققان با بیماران در مورد پیامدهای افسردگی مصاحبه کردند. هر سه پیامد بهبودی افسردگی، پاسخ افسردگی، و بهبود علائم در گروهی را که آزمایش‌های ژنتیکی را دریافت کردند، مطلوب بود.

یافته‌های این مطالعه در مجله American Medical Association منتشر شد.