مردان درگیر با هنجارهای سنتی مردانه در دوران کرونا کمتر به سلامت خود توجه دارند
معاون بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تبریز با بیان این‌که مردان درگیر با هنجارهای سنتی مردانه در دوره کرونا، رفتارهای ناسازگاری در سلامت خود بروز می‌دهند و کمتر به سلامت خود توجه دارند، اظهار کرد: مردان تمایل دارند تا آسیب پذیری خود را پنهان کنند، مراقبت از خود را نادیده بگیرند و با اکراه به دنبال کمک پزشکی یا تخصصی بروند.
دکتر عباسعلی درستی در گفت‌وگو با خبرنگار، با بیان این مطلب افزود: این رفتار مردان، احتمالا اثرات سوء بر جنبه‌های مختلف سلامت جسمی و روانی، وخامت بیماری، آسیب پذیری و در نهایت مرگ آن‌ها برجا می‌گذارد و بر این اساس، هنجارهای سنتی مردانگی توانایی مردان برای حمایت طلبی یا بیان احساسات را محدود کرده و خطر خودکشی را افزایش می‌دهد.
وی متذکر شد: در مقابل اما جامعه پذیری زنان در نقش‌های جنسیتی موجب تمایل بیشتر به حفظ و ارتقای سلامتی و تغییر سبک زندگی آن‌ها می‌شود که درنهایت موجب پیشگیری و محافظت بیشتر زنان در هنگام مشکلات مربوط به سلامتی خواهد شد.
درستی با اشاره به تحقیقات انجام گرفته در خصوص تاثیرات اپیدمی کرونا بر میزان خودکشی مردان، افزود: تاثیرات مختلف اقتصادی، اجتماعی، روانشناختی و بهداشتی ناشی از همه گیری این بیماری ممکن است خطر رفتارهای خودکشی را افزایش دهد زیرا عدم اطمینان ناشی از این اپیدمی به همراه قرنطینه شخص، باعث بروز و افزایش مواردی چون افسردگی، اضطراب، انزوا، تنهایی، نگرانی‌های مالی، عصبانیت، تحریک پذیری، تعارضات در روابط، اختلال استرس پس از سانحه، ترس و مصرف الکل و دخانیات می‌شود.
وی ادامه داد: شیوع بیماری کرونا هم‌چنین موجب افزایش خطر بروز رفتارهای خودکشی در افراد آسیب پذیر و افرادی که قبل از این همه گیری در معرض خطر نبوده‌اند، شود.
وی متذکر شد: مردان همواره در سراسر جهان و در همه گروه‌های اقتصادی نسبت به زنان میزان خودکشی بالاتری دارند و منابع فعلی نیز روند مشابهی را در طی شیوع بیماری کرونا نشان می‌دهد. حتی بر اساس بررسی یک روزنامه بین المللی آنلاین مشخص شده که در ۱۵ مورد خودکشی اخیر (۱۴ مرد و یک زن)، دو اقدام به خودکشی و یک خودکشی به تاثیر همزمان کووید۱۹ بستگی دارد.
معاون بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تبریز افزود: در یک بررسی بین المللی دیگر نیز هفت مورد خودکشی مرتبط با شیوع کرونا گزارش شده که پنج مورد از آن‌ها مرد و همگی در طی این همه گیری دچار مشکلات اقتصادی جدی شده بودند. در بررسی دیگری در کشور بنگلادش، ۹ مورد خودکشی مرتبط با کرونا مشخص شده که پنج مورد از این افراد با مشکلات مالی ناشی از بیماری روبرو بوده‌اند.
وی با اشاره به این‌که هنوز داده‌های اولیه کاملی در خصوص میزان تاثیر کرونا در خودکشی مردان وجود ندارد، اظهار کرد: همبستگی مثبتی بین مطالعات طولی و گزارش‌های اخیر نشان می‌دهد که خودکشی مردان در طی شیوع این بیماری افزایش یافته و نیازمند توجه بیشتری است.
وی در خصوص ارتباط بین ویژگی‌های شاخص مردانگی و خودکشی در مردان، گفت: مردان به دلیل تعاریف و باورهای فرهنگی و اجتماعی صفات مردانه، آسیب پذیری بالاتری در برابر خودکشی دارند و فشار باورهای اجتماعی در مورد نقش مرد (باورهای سنتی) خطر رفتار خودکشی در مردان را افزایش می‌دهد.
درستی ادامه داد: بر اساس شواهد موجود، رفتارهای خودکشی در مردان با عواملی مانند بیکاری، عدم موفقیت در کار، فشار روابط اجتماعی، افسردگی، ناامیدی و اختلالات استفاده از مواد در ارتباط است و حساسیت این گروه از جامعه به خودکشی با اجتماعی شدن در نقش‌های جنسیتی نیز ارتباط دارد.
وی با بیان این‌که در طول بحران‌های اجتماعی و اقتصادی، زنان به دلیل وجود شبکه‌های اجتماعی و ارتباط خانوادگی ظرفیت‌های محافظتی بیشتری از خود نشان می‌دهند، گفت: مردان بیشتر دوست دارند تا آشفتگی‌های اجتماعی و فردی را در درونخود نگه دارند و بروز ندهند، در نتیجه برای حفاظت از مردان آسیب پذیر در این روزها نیازمند استراتژی‌های پیشگیری از خودکشی بر اساس شاخص‌های اقتصادی و اجتماعی مردانه است.
وی در خصوص زمینه‌های خودکشی مردان در دوره شیوع کرونا، اظهار کرد: بر اساس گزارش‌های اولیه، مواردی چون عدم امنیت مالی، ترس از انگ‌های اجتماعی، اضطراب و وسواس بیشترین عوامل زمینه سازخودکشی هستند.
معاون بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تبریز افزود: ممکن است مردان به دلیل ترس از انگ‌های اجتماعی و تمایل به ایفای نقش پدرسالارانه برای ضعف یا بیماری روانشناختی خود به دنبال جلب حمایت نباشند، در نتیجه برای حمایت و کمک به این مردان، به کمپین‌ها و برنامه‌هایی نیاز داریم تا مقاومت آن‌ها برای خدمات بهداشت روان و سلامت اجتماعی به حداقل برسد.
وی با اشاره به این‌که بررسی‌های پیش از کرونا نشان می‌دهد، افزایش دسترسی خطوط تلفن و رسانه‌های اجتماعی نقش مثبتی در تغییرعادات سلامت مردان دارد، گفت: چنین مداخلاتی در حین قرنطینه، ممکن است پشتیبانی اجتماعی لازم را گسترش داده و به افرادی که آـسیب پیذیری بالایی در برابر خودکشی دارند، کمک کند.
وی افزود: اشتغال و درآمد زایی کاملا با نقش اجتماعی مردان به عنوان تامین کنندگان اصلی معیشت خانواده ارتباط دارد در نتیجه بیکاری مرتبط با کرونا نیز می‌تواند یک نگرانی اساسی برای مردان باشد زیرا موجب احساس شکست در نقش مردانگی می‌شود.
درستی ادامه داد: بر اساس بررسی‌ها، به علت افزایش نرخ بیکاری در جهان ناشی از کرونا، بین ۲۱۳۵ تا ۹۵۷۰ خودکشی در هر سال بیشتر از سال‌های قبل اتفاق افتاده است که برای به حداقل رساندن خطر خودکشی در طول شیوع این بیماری باید دولت‌ها حمایت‌های مالی از جمله غذا، مسکن، وام و حمایت از بیکاری همراه با اقدامات متمرکز مانند بازار کار فعال را ارائه دهند.
وی با بیان این‌که افزایش نرخ خودکشی در طی بیماری کرونا با ترکیبی از پاسخ‌های روانی و اجتماعی فردی به بحران مرتبط است، اظهار کرد: مقابله با این روند نگران کننده به صورت کوتاه مدت و بلند مدت باید انجام بگیرد و مداخلات پیشگیری از خودکشی با برنامه‌های گسترده تر بازسازی اجتماعی پس از کرونا یکپارچه شود.
وی متذکر شد: در زمان کوتاه مدت، پیشگیری از خودکشی مردان وابسته به کرونا نیاز به ترکیبی از سرمایه گذاری فوری در پویش‌ها و برنامه‌هایی با هدف پشتیبانی، خطوط تلفن حمایتی، شبکه‌های مدیا و اقدامات اقتصادی هدفمند دارد اما با این حال، خودکشی مرتبط با همه گیری یک مشکل فوری است که نمی‌توان آن را در انتظار نگه داشت.
//ایسنا
