لبه‌داری که از تراکتور کلاهی برای خودش ندوخت
آرزوی قدیمی‌ترین هوادار تیم تراکتور هیچ‌گاه برآورده نشد.
فرهاد فرهادپور: عبدالله مهدی‌پور وحید مشهور به مشه عبدالله، قدیمی‌ترین لیدر تیم تراکتور در 94 سالگی جان به جان آفرین تسلیم کرد و پرونده این عشق و عاشقی بعد از نیم قرن بسته شد، در حالی که عاشق هیچ وقت معشوقش را در ردایی که آرزو داشت، ندید.
سرما، سرما، دوری راه، کهولت سن و … هیچ وقت مانع از دیدار تیمش نشد، چه در تبریز و چه در خارج از تبریز که سختی راه برای دیدن معشوق تحمل می‌کرد.
سوختگی‌های صورتش زیر آفتاب سوزان ورزشگاه‌ها، گرفتگی سینه‌اش بابت سال‌ها زدن شیپور و تشویق تیمش نشان از میزان علاقه‌اش به تیم تراکتور داشت، اما هیچ‌وقت از سختی‌ها گلایه نکرد.کدام عاشقی را سراغ دارید که از مشقت‌های دیدار معشوقش گلایه کند. مشه عبدالله هوادار نبود، لیدر هم نبود، به معنای واقعی کلمه “عاشق” تراکتور بود.
مشه عبدالله در مصاحبه‌ای در مورد اینکه چرا تراکتوری شد، گفته بود: همان بازی اولی که دیدم از این تیم خوشم آمد، دل بستم به رنگ قرمز پیراهنش و نام تیم. همیشه با عشق تراکتور زندگی کردم و تمام زندگی‌ام با این تیم گره خورده است و به عشق به این تیم زنده‌ام.
لیدر
نیم قرن عاشقی که به مراد دلش نرسید
لبه‌داری که هیچ وقت از این عشق و عاشقی برای خودش کلاهی ندوخت. از تیمی که زندگی خیلی‌ها را را زیر رو کرد، سهم این پیر فوتبال همان سهم ناچیز لیدری بود که آنهم به صورت منظم داده نمی‌شد و بارها قطع شده بود. اما کسی گلایه‌اش را شنید؟ قسمتش از زندگی‌اش خانه 50 متری بود که 40 مترش را در طرح قرار گرفته بود و مالک باشگاه تراکتور قول حل مشکلش را داده بود که حل هم نشد.
بازم شکوه نکرد. گفته بود زنوزی مرد عمل است و به قولش عمل خواهد کرد.
اما بالاتر از مشکل خانه‌اش، غم سنگینی در گوشه دلش بود. قهرمانی تراکتور در لیگ برتر که آرزوی بود که بعد از نیم قرن به آن نرسید. تراکتور در جام حذفی قهرمان شد اما خودش هم می‌دانست قهرمانی در لیگ لذت دیگری دارد. از روزهایی می‌گفت که تراکتور با واسیلی تا یک قدمی قهرمانی رفت. با تونی جام را از تراکتور گرفتند و به اصفهان فرستادند. دلش خون بود. می‌گفت ما هم خدایی داریم. یک روزی تو کوچه ما هم عروسی میشه.
حالا اگر عروسی هم باشد بدون مشه عبدالله برای هواداران تراکتور رنگ و بویی ندارد.
تا روز آخر پیگیر تیم تراکتور بود
صادق مهدی‌پور و پسرش میلاد در روزهای تنهایی مشه عبدالله در کنار وی زندگی می‌کردند.
پسرش در مورد وضعیت روزهای آخرش پدرش گفت: همیشه از تراکتور می‌گفت و پیگیر اخبار این تیم بود. خیلی دوست داشت باز هم شرایط حضور در ورزشگاه فراهم می‌شد و همین 2 هفته پیش ازش پرسیدم دوست داری بازم بریم ورزشگاه برای دیدن بازی تراکتور و جواب داد اره خیلی.
وی در مورد آخرین بازی که مشه عبدالله در ورزشگاه حضور یافته بود گفت: بازی تراکتور با استقلال که 4 بر 2 به سود استقلال به اتمام رسید و آخرین بازی 2 تیم با تماشاگر بود.
پسر مشه عبدالله در مورد مشکل منزل وی گفت: خونه 50 متری تنها دارایی مشه عبدالله بود که 40 متر آن در طرح افتاده بود و که آقای زنوزی از طریق آقای دکتر نصیری قول حل کردن مشکل را داده بودند که متاسفانه هنوز هم حل نشده است. البته خودش به من می‌گفت زنوزی مرد عمل است و یک قول مردانه داده و روزی به قولش عمل خواهد کرد.
وی از تمامی کسانی که در مراسم تشییع جنازه حضور یافته و یا ارسال پیام و تسلیت تسلی خاطر بازماندگان شدند تشکر کرده و افزود: از باشگاه تراکتور سردار نظمی، آقایان صداقت و سعادت‌پور و از اداره‌کل هم آقای دکتر مقصودی در مراسم تشییع جنازه حضور داشتند که ضمن تشکر از آنها می‌خواهم مراسمی در شان مرحوم مشه عبدالله از طرف تراکتور برگزار کنند.//فارس
