فریدون مجلسی درباره آینده تنشهای ایران و آذربایجان اظهار کرده است که باید از راهحلهای صلحآمیز حمایت شود و مردم آذربایجان هیچگونه تمایلی به ایجاد خصومت بین ایران و آذربایجان ندارند
یک کارشناس مسائل حوزه قفقاز درباره تنش های پیش آمده بین دو کشور ایران و آذربایجان و آینده این تنش ها می گوید: وظیفه طبیعی یک کشور بزرگ و مادر در این رابطه مثل ایران در ارتباط با ارمنستان و آذربایجان به جای تهدید و جنگ و … اتفاقا پیشقدم شدن و حمایت از راه حل های صلح آمیز است.
دوستی دو کشور دوست یعنی آذربایجان و ارمنستان و توسعه سیاسی و اجتماعی آن ها به نفع ایران همسایه است تا بتواند از امکانات و ثروت های متقابل خود و این کشور های جدید الاستقلال بهره مند شود و بهره برساند. نکته بعدی این است که بعد از چهار دهه تجربه باید دولت ها متوجه شده باشند که در امور داخلی یکدیگر نه از لحاظ ایدئولوژی و نه از لحاظ سیاسی دخالت نکنند و اجازه بدهند که با توسعه اقتصادی و اجتماعی و ارتباطات نزدیکتر ملی مرز ها باز شود و رفت و آمد ها نیاز به ویزا نداشته باشد و خود مردم بتوانند بهترین و دوستانه ترین راه حل ها را به اجرا بگذارند و بهره مند شوند.
مردم آذربایجان مایل نیستند خصومتی بین ایران و آذربایجان ایجاد شود
وی افزود: نکته دیگر این است که با بیکاری و تورم و عدم اشتغال و… برخی از افکار جوانان را در این سوی ارس متوجه کرده که چگونه در جمهوری آذربایجان که برخی آن را دبی دوم می نامند توسعه شدت یافته و اشتغال زیاد شده و یک الگوی جذاب تری را پیش پا گذاشته که برخی را وسوسه می کند نکته دیگر این است که به هر حال هر گونه واکنش خصمانه ای بین دو کشور باید این را در نظر داشت که مردم آذربایجان زبان که محدود به آذربایجان هم نیستند، نسبت به ملت آذربایجان یک علاقه و تمایلات دوستانه دارند و مایل نیستند به دلیل مسائل ایدئولوژیک و سیاسی و … خصومتی بین ایران و آذربایجان ایجاد شود.
مجلسی با اشاره به اینکه نکته دیگر اهمیت دستیابی ارمنستان به منطقه ناگورنا قره باغ ارمنی نشین است که متاسفانه جمهوری آذربایجان در ابتدای پیدایش خود آن خودمختاری به ارس رسیده از شوروی را در آن منطقه نادیده گرفت و آن منطقه را ضمیمه خاک خود کرد و موجب جنگ اول شد اظهار داشت: نکته دیگر این است که طی جنگ اول 20% از خاک آذربایجان در اشتغال یک کشور کوچکتر ارمنستان قرار گرفت که قدرت و بزرگی و ثروت جمهوری آذربایجان تدریجا این توان را به او داد که بخواهد تلافی کند و زمین های خود را پس بگیرد. نکته دیگر این است که جمهوری آذربایجان تمایلی مشروع دارد که از طریق خاک ارمنستان به صورت پل و تونل و جاده و… ارتباطی مشروع با استان نخجوان خود پیدا کند. متقابلا ارمنستان تمایل دارد که بعد از حل و فصل و استرداد زمین های آذربایجان با آن بخش ارمنی ناگورنا قره باغ ارتباطی زمینی با جاده و تونل و… داشته باشد و رفت و آمدشان تسریع شود. برقراری این ارتباط در ایران به این صورت تعریف شده که آذربایجان خواهان جدا کردن نوار مرزی ارمنستان و ایران و ضمیمه کردن آن به خاک خودش است که برای دولت ایران چنین نواری و چنین واگذاری قابل قبول نیست. این وضعیت برای جامعه بین الملل هم قابل قبول نیست و برای ارمنستان هم قابل قبول نیست این بهانه باید برکنار شود و باید این ارتباطات بین قطعات جدا مانده نخجوان از خاک اصلی آذربایجان و ناگورنا قره باغ ارمنی نشین از ارمنستان باید با هم حل و فصل شود و زمینه صلح فراهم شود. /شفقنا