غذارسانی به حیوانات؛ آسیب به چرخه طبیعت
غذارسانی به حیوانات؛ آسیب به چرخه طبیعت
غذادهی به حیات وحش مشکلی است که این روزها توجه کارشناسان حیات وحش را به خود جلب کرده است. در حالی که غذارسانی به حیوانات که در خیابان پرسه میزنند و گاهی پوست بر استخوان دارند اقدامی دلسوزانه و از سر محبت تلقی میشود اما کارشناسان معتقدند که این اقدام باعث افزایش بیرویه جمعیت این حیوانات و ایجاد مشکلات متعددی میشود.
به گزارش باش خبر وبه نقل از ایسنا، درحالی طی سال بهویژه روزهای سرد با افزایش غذارسانیهای دستی به حیوانات شهری ازجمله سگ و گربه مواجهیم که به گفته برخی از کارشناسان این کار نهتنها بهدلیل تغییر رفتار اکولوژیک و افزایش بیرویه جمعیت آنها خطرناک است بلکه غذارسانیهای افراطی مشکلاتی را از جهت سلامت برای اینگونه از حیوانات ایجاد میکند.
به گفته محمد درویش – فعال محیط زیست – غذارسانیهای افراطی به حیوانات شهری سلامت آنها را به خطر خواهد انداخت چرا که از یک سو هر حیوانی غذای مخصوص بهخود را دارد و از سویی دیگر چاقی مفرط عمر آنها را کوتاه میکند.
این کارشناس محیط زیست با اشاره به اینکه درحال حاضر در کوهستانهای اطراف تهران هیچ جنبندهای بهجز سگ دیده نمیشود، تصریح کرد: این موضوع به دلیل این است که عدهای با غذارسانیهای افراطی به سگها سبب افزایش جمعیت آنها و بهدنبال آن از بین رفتن سایر موجودات زنده ازجمله میشبرهها شدهاند.
بر اساس گرفتههای ایمان معماریان – دامپزشک حیات وحش- غذارسانی به صورت دستی برای پرندگان مهاجر نیز بسیار خطرناک است و میتواند سبب ایجاد مسمومیتهای غذایی در آنها شود.
مهدی نبییان- کارشناس ارشد تنوع زیستی و پژوهشگر حیات وحش – نیز میگوید: غذارسانی انسانها به حیوانات یکی از عواملی است که باعث جذب حیات وحش به حریم شهرها میشود بنابراین در بسیاری از کشورها پروتکلهایی را مبنی بر ممنوعیت هرگونه غذا رسانی به حیوانات وحشی تدوین و برای تخطی از آن جریمه مشخص کردهاند تا افراد در شهر و روستا به حیوانات غذا ندهند چراکه غذارسانی به حیوانات باعث تغییر در عادت رفتاری گونههای جانوری میشود و از آن پس برای تامین منابع غذایی وارد حریم شهر و روستا میشوند تا با غذارسانی انسانها تغذیه شوند.
او اضافه میکند: در ایران پروتکلها و اعلامیههای رسمی در راستای ممنوعیت غذارسانی به حیات وحش در کشور نداریم تا بتوان با ایجاد محدودیتها و ممنوعیتهای قانونی از ورود حیات وحش به حریم شهرها پیشگیری و جلوگیری کرد.
براساس گفتههای نبییان، بهطور کلی غذارسانی به هر شکلی نوعی حیوانآزاری است.
او ضمن اشاره به کشور هند، ترکیه و میانمار در جهان که جنبشهای غذارسانی به حیوانات ولگرد را دارند، افزود: در سایر کشورها غذارسانی به حیوانات ولگرد در همه نقاط کشور ممنوع است. تنها در بعضی از پارکهای محصور، افرادی با مجوز وزارت محیط زیست یا سازمانهای مربوطه مانند شهرداریها زیر نظارت دامپزشک و سازمانهای مربوطه بعضا به گربههای عقیم غذارسانی میکنند؛ در جایی که امکان خروج از آن محدوده را ندارند.
بیشتر بخوانید: غذارسانی به سگهای ولگرد «حیوانآزاری» است
غلامرضا ابدالی- سرپرست دفتر حفاظت و مدیریت حیات وحش – در گفت و گو با ایسنا درباره غذادهی دستی به حیوانات میگوید: ما اصلا روش غذادهی دستی به حیوانات را قبول نداریم چراکه حیات وحش با این کار «حالت وحش» خود را از دست میدهد. در نتیجه با این اقدام توسط انسان حیات وحش بیصیاد میماند، مهارت شکار خود را از دست میدهد و تنبل می شود. از چرخه طبیعت نیز خارج میشود و بسیار برایش مشکلساز خواهد بود.
گفته او حیات وحش با نزدیک شدن به مراکز انسانی به حضور انسان عادت میکند اما باید توجه داشت طبیعت آنها وحشی است و امکان آسیب رساندن به انسان توسط آنها وجود دارد.
ابدالی مشکل فعلی را ورود انسان به زیستگاههای حیاتوحش میداند و توضیح میدهد: با ساختوساز و ایجاد سایت پسماند زباله درون زیستگاههای طبیعی باعث تبادل بیماریهای مشترک بین انسان و حیوان خواهیم شد. به عبارتی با این کار تهدیدی هم برای حیاتوحش و هم برای انسانها خواهیم بود.
به گفته حسن اکبری- معاون محیط زیست طبیعی و تنوع زیستی سازمان حفاظت محیط زیست- امروزه شکل دیگری از مزاحمتهای حیات وحش رونق گرفته و آن هم غذادهی دستی به حیوانات وحشی است. رهاسازی زباله در طبیعت نیز طیفی از گونههای جانوری همچون شغال و خرس را به خود جلب میکند که علاوه بر انتقال بیماریهای حیات وحش، مشکلاتی را برای کارشناسان محیط زیست ایجاد میکند.
ابدالی با توجه به فرهنگسازی در زمینه غذادهی دستی به حیاتوحش اشاره و اظهار میکند: افرادی که حیوانات و طبیعت را دوست دارند چنین اقداماتی را انجام میدهند، به همین دلیل باید با فرهنگسازی در این زمینه آنها را متوجه این موضوع کنیم که دوستی آنها گاهی به ضرر حیات وحش تمام میشود.
سرپرست دفتر حفاظت و مدیریت حیات وحش با ارائه پیشنهاداتی میگوید: مردم در حد توان به حیات وحش نزدیک نشوند. در صورت مشاهده نزدیک شدن حیات وحش به مراکز انسانی به مراجع مربوطه حضور آنها را گزارش دهند. بگذاریم حیوانات روند عادی و طبیعی زندگیشان را طی کنند و از چرخه طبیعت آنها را دور نکنیم.
اکبری نیز تاکید میکند: مردم در زمینه غذادهی دستی به حیوانات وحشی باید آگاهانه عمل کنند و با دلسوزیهای ناآگاهانه مشکلاتی برای حیات وحش و زیستگاه آنها به وجود نیاورند.