سرقت های خرد تبدیل به یک چالش بزرگ شده اند
گرچه خُرد در فرهنگ لغت با عبارت مترادفی چون حقیر، صغیر، اندک،کم، ناچیز و ... معنا شده است، اما قرارگرفتنش در ادامه کلمه سرقت آن را به چالشی بزرگ برای دستگاه پلیسی و قضایی کشور تبدیل می‌کند؛ «سرقت خرد» پدیده‌ای که به اذعان پلیس یکی از جدی‌ترین دغدغه‌های مردم است
گرچه خُرد در فرهنگ لغت با عبارت مترادفی چون حقیر، صغیر، اندک،کم، ناچیز و … معنا شده است، اما قرارگرفتنش در ادامه کلمه سرقت آن را به چالشی بزرگ برای دستگاه پلیسی و قضایی کشور تبدیل می‌کند؛ «سرقت خرد» پدیده‌ای که به اذعان پلیس یکی از جدی‌ترین دغدغه‌های مردم است.
به گزارش باش خبر وبه نقل از ایسنا، به طور قطع نمی‌توان گفت که اولین #سرقت در #کره خاکی چه زمانی رخ داده است، اما بسیاری بر این باورند که عمر #سرقت تنها کمی از عمر بشر بر روی زمین کمتر است و در واقع از زمانی که انسان تصمیم به نگهداری اقلامی در محیط زندگی خود گرفته است، عده‌ای دیگر نیز تلاش کرده‌اند تا از راه‌های نظیر سرقت به اندوخته دیگران دست پیدا کنند، روندی که تا به امروز نیز ادامه داشته و البته به تناسب رشد #علم و #دانش بشری بر پیچیدگی‌های آن نیز افزوده شده است.
حالا در جهان امروز، سرقت چالشی جدی برای مسئولان عمده کشورها و ساکنان آنهاست، ایران هم از این روند مستثنی نیست و گرچه آمار رسمی و تاییدشده‌ای از تعداد وقوعات سرقت در کشور و روند افزایشی یا کاهشی آن از سوی مسئولان مربوطه در پلیس و دستگاه قضایی اعلام نشده است، اما برخی گزارش‌های پراکنده و استانی حاکی از افزایش وقوع سرقت‌های خرد در کشور است. تا جایی که سردار احمدرضا رادان، فرمانده فراجا در همان روزهای نخست حضورش در راس مجموعه انتظامی کشور بر ضرورت مقابله با سرقت تاکید کرد و مدتی بعد نیز نخستین مورد از فرمانی ۱۰ماده‌ای خود به فرماندهان انتظامی سراسر کشور را به موضوع سرقت اختصاص داد و تاکید کرد« مردم از آمار سرقت در کشور ناراحت هستند لذا ضمن مطالبه از دستگاه‌های مسئول، اقدامات عاجل برای برخورد با سارقین و مالخرها به عنوان عاملان مخل امنیت صورت و نتیجه اقدامات به مردم اعلام شود.»
البته پیش از این نیز سرقت به عنوان یکی از دغدغه‌های جدی مردم مطرح شده بود و همین امر در کنار افزایش آمار آن سبب شد تا پلیس در سال ۱۳۹۳ قرارگاه مبارزه با سرقت را راه‌اندازی کند، قرارگاهی که فعالیت آن همچنان ادامه دارد و از چندماه پیش نیز گشت‌های ویژه پلیس با خودروهایی سبز رنگ نیز به کمک آن آمده است. البته به تازگی نیز سردار حسین رحیمی، رئیس پلیس سابق پایتخت نیز در مراسم تودیع خود اعلام کرد که « مردم عزیز ما باید بدانند که پلیس در حال تلاش برای مقابله با تمام جرایم است و اصلی‌ترین و از مهم‌ترین اولویت‌های پلیس تهران موضوع «سرقت» است.»
روایت مالباختگان از سرقت
علاوه بر این گزارش‌ها، احساس عمومی نیز چنین وضعیتی را تایید می‌کند و امروز کمتر کسی را می‌توان یافت که خود یا نزدیکانش مورد سرقت واقع نشده باشد. محمد یکی از این مالباختگان است، گوشی تلفن همراه او مدتی پیش از سوی فردی ناشناس در ایستگاه بی‌آرتی به سرقت رفت و از آن زمان تاکنون چندباری راهی کلانتری و مراکز قضایی شده اما خبری از سارق گوشی تلفن همراهش به دست نیامده است، خودش در این‌باره می‌گوید:« از پیدا کردن گوشی‌ام ناامید شدم، پیگیری کردم و گفتند که مثل آب خوردن گوشی را از کشور خارج می‌کنند و آنجا می‌فروشند. ماموری که شکایتم را ثبت کرد گفت که امید چندانی برای پیدا کردنش نداشته باشم، چون افرادی مثل من زیادند. من فقط شکایت کردم که اگر فردا از سیمکارتم یا شبکه‌های اجتماعی که در آن هستم سوءاستفاده‌ای شد، مدرکی داشته باشم که گوشی دست من نبوده است.»
طاهره زنی میانسال است که مورد سرقت گوشی تلفن همراه قرار گرفته است. می‌گوید:« من حتی شکایت هم نکردم، یعنی به ۱۱۰ زنگ زدم اما وقتی مامور آمد آب پاکی را روی دستم ریخت که شکایت فایده‌ای ندارد. من هم پیگیرنشدم و صورتجلسه همان حضور ۱۱۰ را نگه‌داشتم.»
مهدی هم تجربه مشابهی از سرقت دارد و می‌گوید:«گوشی من را دو موتورسوار دزدیدند. البته خودم هم بی‌احتیاطی کردم و وسط خیابان در حال صحبت با گوشی بودم که یک نفر ضربه‌ای به صورتم زد و گوشی‌ام را از دستم گرفت. خیلی شوکه شده بودم و بلافاصله از تلفن عمومی به پلیس زنگ زدم. حدود یک ربع بعد دو مامور موتورسوار آمدند و صورتجلسه کردند. از من پرسیدند آیا به کسی شک دارم که مشخصات ظاهری را اعلام کردم و چون آخر شب بود، قرارشد صبح اول وقت به کلانتری بروم. در کلانتری یک برگه پرکردم و گفتند که باید به دادسرا بروم. آنجا چندباری برای ثبت‌نام و تمبر و … از من پول گرفتند و در مرحله آخر هم فردی گفت می‌تواند برایم نامه‌ای بنویسد که بتوانم فیلم دوربین‌های آن منطقه را دریافت کنم، اما تاکید کرد که حواسم را جمع کنم و فقط یک دوربین را انتخاب کنم چون فقط می‌تواند یک نامه بنویسد.
