اخبار
روحانی انتظارات مردم را برآورده نکرد

گروه سیاسی: رویکرد انتخاباتی حاکمیت و بهصورت مشخص شورای نگهبان در انتخابات یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی و تنگتر شدن بیسابقه فیلترگزینش نامزدهای این عرصه، میزان مشارکت انتخاباتی در جامعه ایران را به شکل بینظیری کاهش داد تا نگرانیهای اهالی سپهر سیاست در کشور برای حضور مردم در انتخابات ۱۴۰۰ بیش از هر دوره دیگری نمود پیدا کند. امری که باتوجه به رویکرد سلبی تشدید شده حاکمیت در مواجهه با اصلاحطلبان حضور جدی این جریان سیاسی را نیز در کارزار انتخاباتی خرداد ۱۴۰۰ با اما و اگرهای ریز و درشتی رویارو کرده است.
یك فعال سیاسی اصلاحطلب و معاون سیاسی حزب اتحاد ملت در گفتوگو با سایت امتداد با اشاره به چالشهای گوناگون پیش روی اصلاحطلبان برای حضور در عرصه انتخابات آتی و بایدهای آن از آسیبهای وارد شده به اعتماد عمومی و راهکارهای ترمیم آن گفت و به بایستههای برنامههای ساکن آتی «پاستور» پس از انتخابات ۱۴۰۰ اشاره کرد. او همچنین اشارهای به مساله تاثیر انتخابات ۲۰۲۰ ایالات متحده بر انتخابات ایران داشت. محسن میردامادی ابتدا با اشاره به رویکرد انتخاباتی حاکمیت در انتخابات اخیر مجلس اظهار کرد: بعد از انتخابات مجلس یازدهم که در اسفند ماه سال گذشته انجام شده و میزان مشارکت به ۴۲ درصد رسید که از ابتدای انقلاب تاکنون در آمارهای رسمی بیسابقه بود، یک نظری به تدریج شکل گرفت. آن هم اینکه تاکنون نظر تصمیمگیرندگان اصلی انتخابات بر این بود که مشارکت مردم از حدی پایینتر نباشد و طبعا خواهان این هم بودند که نتایج مطلوبشان از انتخابات به دست آید. اما در انتخابات اسفند ماه نتیجه تضمین شده برای تصمیمگیرندگان بر میزان مشارکت عمومی تقدم پیدا کرد.
او گفت: در گذشته به دلیل اینکه، اولویت آنها مشارکت قابل قبول مردم در انتخابات بود در باقی مسائل از جمله صلاحیت نامزدها به نحوی عمل میکردند که میزان مشارکت از حداقل مورد قبولشان پایینتر نیاید. این مساله در انتخابات گذشته نوعا رعایت میشده است. ولی انتخابات اسفند ماه گذشته، انتخاباتی بود که نتیجه تضمین شده برای تصمیمگیرندگان انتخابات بر میزان مشارکت عمومی تقدم پیدا کرد چراکه از پیش از انتخابات اخیر مجلس با آن رویکردی که نسبت به بررسی صلاحیت نامزدها در پیش گرفته شد کاملا قابل درک مینمود که میزان مشارکت در جامعه پایین خواهد بود.معاون سیاسی حزب اتحاد ملت در ادامه بیان کرد: البته این مشارکت پایین تنها به دلیل محدود کردن نامزدها نبود ولی این مساله را هم باید از عوامل موثر آن بدانیم. با وجود اینکه چنین مسالهای قابل پیشبینی بوده و همه شواهد جامعه نیز آن را نشان میداد نهایتا تصمیم آنها (تصمیمگیرندگان انتخابات) بر این شد که مشارکت پایین را به قیمت نتیجه تضمین شده بپذیرند. این در حقیقت یک تغییر رویکرد فاحش و مهم بود که نمونههای آن را جز در مواردی خاص به این شدت سراغ نداشتیم. به همین دلیل در گذشته میزان مشارکت در این حد پایین سابقه نداشته است.
دبیرکل پیشین جبهه مشارکت در ادامه با اشاره به رویکرد اصلاحطلبان در مواجهه با این مشی نیز یادآور شد: برخی دوستان اصلاحطلب از این موضوع چنین نتیجه میگرفتند با هزینهای که تصمیمگیرندگان برای این کار پرداختهاند قاعدتا انتخابات ریاستجمهوری را هم به این سمت خواهند برد. این تلقی ناشی از تجربیات گذشته بود که معمولا وقتی این نوع اقدامات پرهزینه صورت میگرفت نوعا موضوع به یک رویه مداوم تبدیل میشده است. این تحلیل برخی از دوستان اصلاحطلب بود ولی در مقابل این نظر، نظر دیگری هم وجود داشت.
او ادامه داد: نظر دیگر بر این اساس است که انتخابات ریاستجمهوری با انتخابات مجلس متفاوت بوده و در انتخابات ریاستجمهوری با توجه به تجارب گذشته نوعا قطببندی به وجود میآید. لذا انتخابات ریاستجمهوری از سال ۷۶ به این سو انتخابات بدون رقابت نبوده است. حال رقابت در انتخابات ۷۶ و ۸۸ خیلی جدیتر بود و در انتخابات دیگر نیز این نوع رقابت، کم و بیش وجود داشته است.
میردامادی خاطرنشان کرد: با مجموعه عوامل، هم تجربه انتخابات ریاستجمهوری در گذشته و نگاه مردم به این انتخابات که آن هم تا حدی با انتخابات مجلس متفاوت بوده همچنین تاثیری که انتخابات مجلس و میزان مشارکت مردم بر امنیت ملی کشور به خصوص در شرایط وجود تهدیدهای جدی داشته، برخی این نظر اولیه را که به آن اشاره کردم، رد میکنند. نظر این دوستان این است که اصلاحطلبان باید در انتخابات ریاستجمهوری بنا را بر حضور فعال با کاندیدای مطلوب داشته و در این راستا برنامهریزی کنند. حال اگر در آستانه انتخابات ریاستجمهوری باز هم فضا به سمت شرایطی مثل انتخابات مجلس سوق پیدا کرد و امکان حضور از اصلاحطلبان گرفته شد این دیگران بودهاند که این امکان را سلب کردهاند. در این فرض اصلاحطلبان برنامهریزیها و تلاش خود را به خرج دادهاند و اگر فضای لازم برای یک انتخابات رقابتی با کاندیداهای قابل قبول برای آنها مهیا نشد کوتاهی در انجام وظایف ملیشان رخ نداده است.
میردامادی گفت: در ۴ دهه پس از انقلاب تاکنون هیچگاه شرایطی را نداشتیم که مردم تاثیر سیاست خارجی کشور بر سفره و معیشتشان را اینگونه با تمام وجود حس کنند. مسلما اگر رییسجمهوری بنای حل مشکلات جامعه را داشته باشد یکی از مهمترین موارد این است که سیاست خارجی را از شرایطی فعلی به خصوص دخالتهای نظامیان در آن حوزه خارج کند.
معاون سیاسی حزب اتحاد ملت در ادامه اشارهای نیز به تاثیر عملکرد دولت روحانی بر اعتماد عمومی جامعه داشت و یادآور شد: از سال ۹۲ که حسن روحانی وارد صحنه انتخابات شد نه او مدعی اصلاحطلبی بوده و نه اصلاحطلبان او را به عنوان یک نامزد اصلاحطلب معرفی میکردند. اصلاحطلبان، روحانی را در حقیقت یک نامزد قابل قبول در آن شرایط انتخاباتی دیده و از او حمایت کردند. برای بسیاری از اصلاحطلبان اینکه روحانی در دور اول بتواند پرونده مساله هستهای کشور را از شورای امنیت سازمان ملل خارج کرده و به راهحلی برای برطرف کردن مشکلات تبعی آن برساند همین مقدار هم نمره قابل قبولی برای او بهشمار میرفت.حسن روحانی این نمره قبولی را در دوره اول کسب کرد و حال اینکه در امریکا اتفاقاتی رخ داد و دولت ایالاتمتحده به تعهدات خود عمل نکرد، بحث دیگری است. اینکه دولت روحانی به خصوص با نقش موثر و تعیینکننده وزیر خارجه خود توانست مساله هستهای ما را از شورای امنیت خارج کند همین نمره قبولی نیز باعث حمایت اصلاحطلبان در دور دوم از روحانی شد اما در این دوره شاهد برآورده کردن انتظارات از سوی رییسجمهور نبودیم و او میتوانست بهتر از این عمل کند.میردامادی همچنین در ادامه با اشاره به تاثیر سیاست خارجی در مشکلات کنونی کشور اظهارکرد: البته برخلاف برخی که همه مشکلات کشور را متوجه عملکرد دولت و شخص روحانی میدانند، بنا ندارم مساله را با این منطق طرح و دنبال کنم. مهمترین مشکل یا ریشه مشکلاتی که ما داریم از نظر من سیاست خارجی کشور بوده که در موارد تعیینکننده در این حوزه، دولت تقریبا فاقد نقش اساسی است و عملا دولت موازی نقش بیشتری در آن دارد. البته در مواردی این امکان وجود داشته که بهتر از این عمل شود ولی متاسفانه به آنها پرداخته نشده است.این نماینده مردم تهران در مجلس ششم با اشاره به بایستههای رفتار اصلاحطلبان در آینده نیز تاکید کرد: اصلاحطلبان باید در شرایط فعلی فرض را بر حضور و مشارکت در انتخابات بگذارند مگر اینکه راهشان در طول مسیر پیش رو سد شود. بر همین اساس با توجه به تجربیات ادوار گذشته به نظرم دوره داشتن نامزد نیابتی برای اصلاحطلبان به پایان رسیده و نمیتوان مردم را با چنین گزینهای پای صندوق رای آورد.
یك فعال سیاسی اصلاحطلب و معاون سیاسی حزب اتحاد ملت در گفتوگو با سایت امتداد با اشاره به چالشهای گوناگون پیش روی اصلاحطلبان برای حضور در عرصه انتخابات آتی و بایدهای آن از آسیبهای وارد شده به اعتماد عمومی و راهکارهای ترمیم آن گفت و به بایستههای برنامههای ساکن آتی «پاستور» پس از انتخابات ۱۴۰۰ اشاره کرد. او همچنین اشارهای به مساله تاثیر انتخابات ۲۰۲۰ ایالات متحده بر انتخابات ایران داشت. محسن میردامادی ابتدا با اشاره به رویکرد انتخاباتی حاکمیت در انتخابات اخیر مجلس اظهار کرد: بعد از انتخابات مجلس یازدهم که در اسفند ماه سال گذشته انجام شده و میزان مشارکت به ۴۲ درصد رسید که از ابتدای انقلاب تاکنون در آمارهای رسمی بیسابقه بود، یک نظری به تدریج شکل گرفت. آن هم اینکه تاکنون نظر تصمیمگیرندگان اصلی انتخابات بر این بود که مشارکت مردم از حدی پایینتر نباشد و طبعا خواهان این هم بودند که نتایج مطلوبشان از انتخابات به دست آید. اما در انتخابات اسفند ماه نتیجه تضمین شده برای تصمیمگیرندگان بر میزان مشارکت عمومی تقدم پیدا کرد.
او گفت: در گذشته به دلیل اینکه، اولویت آنها مشارکت قابل قبول مردم در انتخابات بود در باقی مسائل از جمله صلاحیت نامزدها به نحوی عمل میکردند که میزان مشارکت از حداقل مورد قبولشان پایینتر نیاید. این مساله در انتخابات گذشته نوعا رعایت میشده است. ولی انتخابات اسفند ماه گذشته، انتخاباتی بود که نتیجه تضمین شده برای تصمیمگیرندگان انتخابات بر میزان مشارکت عمومی تقدم پیدا کرد چراکه از پیش از انتخابات اخیر مجلس با آن رویکردی که نسبت به بررسی صلاحیت نامزدها در پیش گرفته شد کاملا قابل درک مینمود که میزان مشارکت در جامعه پایین خواهد بود.معاون سیاسی حزب اتحاد ملت در ادامه بیان کرد: البته این مشارکت پایین تنها به دلیل محدود کردن نامزدها نبود ولی این مساله را هم باید از عوامل موثر آن بدانیم. با وجود اینکه چنین مسالهای قابل پیشبینی بوده و همه شواهد جامعه نیز آن را نشان میداد نهایتا تصمیم آنها (تصمیمگیرندگان انتخابات) بر این شد که مشارکت پایین را به قیمت نتیجه تضمین شده بپذیرند. این در حقیقت یک تغییر رویکرد فاحش و مهم بود که نمونههای آن را جز در مواردی خاص به این شدت سراغ نداشتیم. به همین دلیل در گذشته میزان مشارکت در این حد پایین سابقه نداشته است.
دبیرکل پیشین جبهه مشارکت در ادامه با اشاره به رویکرد اصلاحطلبان در مواجهه با این مشی نیز یادآور شد: برخی دوستان اصلاحطلب از این موضوع چنین نتیجه میگرفتند با هزینهای که تصمیمگیرندگان برای این کار پرداختهاند قاعدتا انتخابات ریاستجمهوری را هم به این سمت خواهند برد. این تلقی ناشی از تجربیات گذشته بود که معمولا وقتی این نوع اقدامات پرهزینه صورت میگرفت نوعا موضوع به یک رویه مداوم تبدیل میشده است. این تحلیل برخی از دوستان اصلاحطلب بود ولی در مقابل این نظر، نظر دیگری هم وجود داشت.
او ادامه داد: نظر دیگر بر این اساس است که انتخابات ریاستجمهوری با انتخابات مجلس متفاوت بوده و در انتخابات ریاستجمهوری با توجه به تجارب گذشته نوعا قطببندی به وجود میآید. لذا انتخابات ریاستجمهوری از سال ۷۶ به این سو انتخابات بدون رقابت نبوده است. حال رقابت در انتخابات ۷۶ و ۸۸ خیلی جدیتر بود و در انتخابات دیگر نیز این نوع رقابت، کم و بیش وجود داشته است.
میردامادی خاطرنشان کرد: با مجموعه عوامل، هم تجربه انتخابات ریاستجمهوری در گذشته و نگاه مردم به این انتخابات که آن هم تا حدی با انتخابات مجلس متفاوت بوده همچنین تاثیری که انتخابات مجلس و میزان مشارکت مردم بر امنیت ملی کشور به خصوص در شرایط وجود تهدیدهای جدی داشته، برخی این نظر اولیه را که به آن اشاره کردم، رد میکنند. نظر این دوستان این است که اصلاحطلبان باید در انتخابات ریاستجمهوری بنا را بر حضور فعال با کاندیدای مطلوب داشته و در این راستا برنامهریزی کنند. حال اگر در آستانه انتخابات ریاستجمهوری باز هم فضا به سمت شرایطی مثل انتخابات مجلس سوق پیدا کرد و امکان حضور از اصلاحطلبان گرفته شد این دیگران بودهاند که این امکان را سلب کردهاند. در این فرض اصلاحطلبان برنامهریزیها و تلاش خود را به خرج دادهاند و اگر فضای لازم برای یک انتخابات رقابتی با کاندیداهای قابل قبول برای آنها مهیا نشد کوتاهی در انجام وظایف ملیشان رخ نداده است.
میردامادی گفت: در ۴ دهه پس از انقلاب تاکنون هیچگاه شرایطی را نداشتیم که مردم تاثیر سیاست خارجی کشور بر سفره و معیشتشان را اینگونه با تمام وجود حس کنند. مسلما اگر رییسجمهوری بنای حل مشکلات جامعه را داشته باشد یکی از مهمترین موارد این است که سیاست خارجی را از شرایطی فعلی به خصوص دخالتهای نظامیان در آن حوزه خارج کند.
معاون سیاسی حزب اتحاد ملت در ادامه اشارهای نیز به تاثیر عملکرد دولت روحانی بر اعتماد عمومی جامعه داشت و یادآور شد: از سال ۹۲ که حسن روحانی وارد صحنه انتخابات شد نه او مدعی اصلاحطلبی بوده و نه اصلاحطلبان او را به عنوان یک نامزد اصلاحطلب معرفی میکردند. اصلاحطلبان، روحانی را در حقیقت یک نامزد قابل قبول در آن شرایط انتخاباتی دیده و از او حمایت کردند. برای بسیاری از اصلاحطلبان اینکه روحانی در دور اول بتواند پرونده مساله هستهای کشور را از شورای امنیت سازمان ملل خارج کرده و به راهحلی برای برطرف کردن مشکلات تبعی آن برساند همین مقدار هم نمره قابل قبولی برای او بهشمار میرفت.حسن روحانی این نمره قبولی را در دوره اول کسب کرد و حال اینکه در امریکا اتفاقاتی رخ داد و دولت ایالاتمتحده به تعهدات خود عمل نکرد، بحث دیگری است. اینکه دولت روحانی به خصوص با نقش موثر و تعیینکننده وزیر خارجه خود توانست مساله هستهای ما را از شورای امنیت خارج کند همین نمره قبولی نیز باعث حمایت اصلاحطلبان در دور دوم از روحانی شد اما در این دوره شاهد برآورده کردن انتظارات از سوی رییسجمهور نبودیم و او میتوانست بهتر از این عمل کند.میردامادی همچنین در ادامه با اشاره به تاثیر سیاست خارجی در مشکلات کنونی کشور اظهارکرد: البته برخلاف برخی که همه مشکلات کشور را متوجه عملکرد دولت و شخص روحانی میدانند، بنا ندارم مساله را با این منطق طرح و دنبال کنم. مهمترین مشکل یا ریشه مشکلاتی که ما داریم از نظر من سیاست خارجی کشور بوده که در موارد تعیینکننده در این حوزه، دولت تقریبا فاقد نقش اساسی است و عملا دولت موازی نقش بیشتری در آن دارد. البته در مواردی این امکان وجود داشته که بهتر از این عمل شود ولی متاسفانه به آنها پرداخته نشده است.این نماینده مردم تهران در مجلس ششم با اشاره به بایستههای رفتار اصلاحطلبان در آینده نیز تاکید کرد: اصلاحطلبان باید در شرایط فعلی فرض را بر حضور و مشارکت در انتخابات بگذارند مگر اینکه راهشان در طول مسیر پیش رو سد شود. بر همین اساس با توجه به تجربیات ادوار گذشته به نظرم دوره داشتن نامزد نیابتی برای اصلاحطلبان به پایان رسیده و نمیتوان مردم را با چنین گزینهای پای صندوق رای آورد.
/بهار