در آیندهای نزدیک به جای آنکه برای انتخاب لباس به سمت کمد خود برویم تا برای یک تماس یا جلسه ویدئویی آماده شویم، به سمت کمد مجازی خود خواهیم رفت تا یک لباس دیجیتالی انتخاب کنیم!
اواخر ماه اکتبر و زمانی که “مارک زاکربرگ” از تغییر نام برند خود از فیسبوک به متا رونمایی کرد، ویدئویی برای نمایش چشم انداز خود از آینده منتشر کرد که در آن تمام کارهای هیجانانگیزی که میتوان در جهان مجازی متاورس میتوان انجام داد را به نمایش گذاشت.
حضور کاربران در این دنیای مجازی قرار است از طریق آواتارها انجام شود. در واقع مردم یک آواتار سه بُعدی از خودشان را خواهند داشت که در این دنیای مجازی فعالیت میکند. مثلا میتوانیم بوسیله آواتار خودمان در یک جلسه کاری حضور پیدا کنیم. اگر از فضای مجازی استفاده کنید میدانید که هر شخص یک حساب کاربری مشخص دارد که به طور معمول علاوه بر نام یک تصویر نیز در این حساب نمایانگر شخص است. اما اکنون در دنیای متاورس آواتار نه تنها تجسمی سهبعدی از خود شما است و ظاهری مشابه شما دارد بلکه میتوانید آن را شخصیسازی کنید و لباس و کفش و سایر موارد آن را به دلخواه تنظیم کنید.
در دنیای متاورس آواتار نه تنها تجسمی سهبعدی از خود شما است و ظاهری مشابه شما دارد بلکه میتوانید آن را شخصیسازی کنید و لباس و کفش و سایر موارد آن را به دلخواه تنظیم کنید.
کارهای هنر، برگزاری جلسات، تفریح با دوستان همهی اینها از مواردی بود که در این ویدئو به چشم میخورد اما آن چه که نظر را جلب میکرد خود زاکربرگ بود که با آواتار کارتونی خود در حالی که شلوار جین، کفشهای کتانی سفید و یک تیشرت سرمهای آستین بلند پوشیده بود اطراف را نشان میداد. ظاهری که برای همهی ما بسیار آشناست.
اما اگر به گفتهی مارک زاکربرگ در آینده بتوانیم هرکاری که تصور میکنیم را انجام دهیم نباید لباسهای فوقالعادهای که در کمدهای واقعی اتاقمان نیستند را نیز امتحان کنیم؟ همانطور که خود او در کمد مجازیاش در دنیای متاورس لباسی شبیه یک اسکلت و یک لباس فضانوردی داشت.
دنیای مجازی این نوید را میدهد که میتوانید هر کسی که میخواهید باشید، بدون هیچ مانعی مثل گرانش، محیط و اقتصاد. میتوانید شجاعتر، زیباتر و ثروتمندتر باشید. سن، وزن و نژاد خود را تعیین کنید و به هر آنچه در دنیای واقعی غیرقابل دسترس است، دست یابید. خواه یک لباس طراحی شده باشد یا جالبترین هودی یا پیراهنی که شکوفا میشود و در اطراف شما رشد میکند!
آیندهی دنیای مد و فشن
در حال حاضر یک مجموعه صنعتی فناوری مد وجود دارد که میتواند تمام نیازهای آواتارها را برآورده کند. برندهایی وجود دارند که فقط به صورت دیجیتالی کار میکنند و بیشتر از ۱۰۰ مورد از آنها وجود دارد. برای مثال “DressX” که یک بوتیک مجازی است و در سال ۲۰۱۹ توسط “داریا شاپووالووا”(Daria Shapovalova) و “ناتالیا مودنووا”(Natalia Modenova) افتتاح شد. “DressX” راه جدیدی از استفاده از لباس را خلق کرد. راهی که با آن هر کس میتوانست لباسی که میخواهد بپوشد. کاربران میتوانستند یک شکل ظاهری را خریداری کنند و سپس عکسی از خود بفرستند تا در لباس مورد نظر قرار بگیرد و در نهایت عکس خود را در شبکههای اجتماعی به اشتراک بگذارند. بنابراین میل آنها به پوشیدن لباسهای جدید بدون نیاز به خریدن انبوهی از محصولات فیزیکی رفع میشد. این برند لباسهایی ارائه میکند که شاید در دنیای واقعی پوشیدن آنها امکانپذیر نباشد. بازیهایی نیز برای طراحی لباس وجود دارند مانند Drest که امکان استفاده از هزاران لباس دیجیتالی را برای آواتار شما فراهم میکنند. آمار شرکتهای تولیدکنندهی لباس مجازی و دیجیتالی در حال افزایش است و برندهای زیادی در حال حاضر، نسخههای دیجیتالی لباسهای خود را برای جهان متاورس آزمایش میکنند.
گوچی، باغ مجازی گوچی را در پلتفرم “روبلاکس”(Roblox) ایجاد کرد و “رالف لارن”(Ralph Lauren) یک فروشگاه برای لباسهای مجازی ایجاد کرده است.
“روبلاکس” یک پلتفرم ساخت بازی آنلاین چند نفره است که به کاربران اجازه میدهد تا بازیهای خودشان را طراحی و با دیگر بازیکنان به اشتراک بگذارند و به صورت چندنفره بازی کنند. این پلتفرم میزبان بازیهای شبکهی اجتماعی است و بهطور رسمی کار خود را در تاریخ ۲۷ اوت سال ۲۰۰۶ آغاز کرده است. در سپتامبر سال ۲۰۱۸، شرکت “روبلاکس” اعلام کرد که دارای ۷۰ میلیون کاربر فعال است و سالانه ۳۰ میلیون کاربر به این بازی اضافه میشود. در “روبلاکس” شما میتوانید آواتار خود را با بیش از ۱۰ هزار لباس و تزئینات طراحی کنید.
در ماه دسامبر سال گذشته شرکت نایک(Nike) نیز در راستای توسعه حضورش در متاورس، شرکت کفش ورزشی مجازی “RTFKT” را به مبلغ نامعلومی خریداری کرد و چندین درخواست برای ثبت نماد بازرگانی امضا کرد که نشان میدهد این شرکت در آیندهای نه چندان دور کفش و پوشاک مجازی خود را خواهد فروخت. “جاش گربن”(Josh Gerben)، وکیل علامتهای تجاری که بیش از شش هزار و ۵۰۰ درخواست علامتتجاری ثبت کرده است، میگوید که شرکت نایک واقع در اورگن در روز ۲۷ اکتبر چندین درخواست برای ثبت علامتهای تجاری “NIKE” و “JUST DO IT” و لوگو تیک مانند خود ثبت کرده است. همچنین به گفتهی سیانبیسی در روز ۲۸ اکتبر چندین درخواست دیگر برای لوگو “Jumpman” و “Air Jordan” نیز ثبت کرده است. به نظر میرسد این شرکت قصد دارد از فروش غیر قانونی کفش و البسه مجازی خود در جهانهایی مانند متاورس جلوگیری کند و خود پا به این عرصه بگذارد.
در ماه دسامبر سال گذشته شرکت نایکی (Nike) نیز در راستای توسعه حضورش در متاورس، شرکت کفش ورزشی مجازی “RTFKT” را به مبلغ نامعلومی خریداری کرد و چندین درخواست برای ثبت نماد بازرگانی امضا کرد که نشان میدهد این شرکت در آیندهای نه چندان دور کفش و پوشاک مجازی خود را خواهد فروخت.
در چنین فضاهای مبتنی بر بلاک چین، کاربران میتواند زمین مجازی و سایر داراییهای دیجیتالی مانند پوشاک برای آواتارها را به عنوان دارایی دیجیتالی معروف به توکن غیرقابل معاوضه (NFT) خریداری کنند. شرکت “RTFKT” که در سال ۲۰۲۰ تاسیس شد، کلکسیونهای NFT دیگری هم تولید میکند.
در این جهانهای مجازی میتوان هر لباسی که میخواهید را به هر شکلی بپوشید و تنها محدودیتی که وجود دارد این است که آن لباس در چه پلتفرمهایی در دسترس است. به طور کلی هر یک از پلتفرمها از فناوریهای مخصوص به خود استفاده میکنند با این حال طراحان مد دیجیتال امیدوارند که بتوان در برخی موارد فایلهای مربوط به لباسها را در بین پلتفرمهای مختلف به اشتراک گذاشت.
قیمت این لباسها نیز حائز اهمیت است. برای مثال قیمت هر لباس در پلتفرم DressX بین ۳۰ تا ۱۰۰۰ دلار متغیر است.
چگونه تصمیم بگیریم چه بپوشیم
محدودیتهای زندگی اجتماعی که اغلب بر انتخاب مد در دنیای حقیقی حاکم است در دنیای مجازی هنوز وجود ندارد. برخلاف دوران دبیرستان قرار نیست محدود به پوشیدن سبک خاصی باشید و میتوانید به سادگی یک آواتار بسازید و رنگ پوست، لباس و ظاهر آن را تعیین کنید. میتوانید هم گوچی بپوشید و هم رالف لارن. میتوانید ظاهر یک پریدریایی یا شاهزاده را امتحان کنید. اگرچه این موضوع فوقالعاده به نظر میرسد اما میتواند باعث اضطراب در انتخاب شود.
از آنجا که ما به طور روزافزون زمان بیشتری در فضای مجازی میگذرانیم، آنچه که به عنوان لباس انتخاب میکنیم در آینده با توجه به فناوری بلاک چین و ذخیره شدن همهی دادهها در آن، ممکن است برای ما عواقبی به همراه داشته باشد. بلاکچین سیستمی برای ثبت و ذخیره دادهها است. این دادهها میتواند تراکنش بانکی، اسناد مالیکت، پیامهای شخصی و سایر اطلاعات را در بر بگیرد. ویژگی بلاکچین این است که کار ذخیره این دادهها بدون نظارت مدیر یا صاحب امتیاز مرکزی انجام میشود و نمیتوان با تخریب نقطه مرکزی، دادههای ذخیره شده را تحریف یا نابود کرد.
“ایان راجرز” مدیر ارشد شرکت “Ledger” که کیف پولهای سختافزاری رمزنگاری شده تولید میکند، میگوید: در حال حاضر همهچیز آزمایشی است. ما در عصر طلایی هستیم و همهچیز به سرعت در حال توسعه است.
این حقیقت وجود دارد که اولین مواجهه بسیاری از مردم با دنیای مجازی از طریق بازی بوده است که اغلب فرد در آنها در قالب یک نینجا یا موجودی کوچک مثل خرگوش یا سایر موجودات به نقش آفرینی میپردازد. لباس پوشیدن در دنیای متاورس مانند داشتن عروسکی دیجیتالی از خودتان است. با این تفاوت که این عروسک از شما جدا نیست و خود شما هستید و دیگران شما را با همین ظاهر میبینند بنابراین باید پیش از انتخاب لباس خوب فکر کنید.
همهی ما تجربهی امتحان کردن فیلترهای مختلف را در فضاهای مجازی مثل اینستاگرام داشتهایم. فیلترهایی که واقعیت چهره افراد را تغییر میدهند. مد مجازی نیز برای چنین پلتفرمهایی ابتدا ایجاد شد.
متاورس جهانی است که میتوانید در آن شبیه به واقعیت ظاهر شوید و یا رویاهایتان را به واقعیت تبدیل کنید. اما اینکه در فضاهای مجازی برخی از محدودیتهای زندگی واقعی وجود ندارد به این معنا نیست که این جهان عاری از پیشفرضهایی است که افراد با آن به تحلیل شخصیت دیگران میپردازند. در حقیقت در نبود سایر نشانهها مانند حرفه، در جهان مجازی لباسها اهمیت بیشتری پیدا میکنند.
اینکه در فضاهای مجازی برخی از محدودیتهای زندگی واقعی وجود ندارد به این معنا نیست که این جهان عاری از پیشفرضهایی است که افراد با آن به تحلیل شخصیت دیگران میپردازند. در حقیقت در نبود سایر نشانهها مانند حرفه، در جهان مجازی لباسها اهمیت بیشتری پیدا میکنند.
در جهان مجازی متاورس آنچه که شما میپوشید نمایانگر هویت بصری شما و اولین سیگنالهای نشاندهنده سلیقههای مشترک است.
مزایای لباسهای دیجیتالی به لباس واقعی
طراحی لباس در جهانهای مجازی محدودیتهای فیزیکی دنیای واقعی را نخواهد داشت و طراحان میتوانند هرآن چه که تصور میکنند را خلق کنند. اما علاوه بر گسترده بودن طراحیها، مزایای دیگری نیز وجود دارند که باعث تفاوت لباسهای مجازی و واقعی میشوند از جمله این مزایا میتوان به کاهش ضایعات و حفظ بهتر محیط زیست اشاره کرد.
تولید پوشاک دیجیتال باعث صرفهجویی سالانه ۳۳۰۰ لیتر آب میشود این میزان آب برای مصرف خوراکی یک نفر برای ۳.۵ سال با مصرف روزانه دو لیتر کافی است.
علاوه بر آن این فرآیند باعث کاهش تولید دیاکسید کربن تا ۹۷ درصد میشود. از دیگر مزایای استفاده از این چنین لباسهایی تولید ضایعات کم است زیرا به طور فیزیکی لباسی وجود ندارد که در طول زمان فرسوده شده و نیاز به دور انداختن و دفع آن به عنوان یک زباله باشد.
چرا باید لباسی که وجود خارجی ندارد بخریم؟
یکی از دلایل آن میتواند این باشد که مد دیجیتال شما را محدود نمیکند. شما میتوانید لباسهایی را بر تن کنید که امکان پوشیدن آنها در دنیای واقعی وجود ندارد و یا مکان مناسبی برای استفاده فیزیکی از این نوع لباسها وجود ندارد. میتوانید هر لباسی را در هر آب و هوایی بپوشید. برای انتخاب لباس دیجیتال نیازی به در نظر گرفتن گرم، سرد، بارانی یا آفتابی بودن هوا نیست.
برای تمام اندازهها لباس وجود خواهد داشت. فارغ از استفاده از آواتار و شخصیسازی آن، اگر تنها بخواهید یک لباس را با ظاهر طبیعی خود امتحان کنید دیگر نیازی به در نظر گرفتن اندازه و سایز نیست. تمام این لباسها اندازهی شما خواهند بود فرقی نمیکند چه وزن یا چه قدی دارید.
علاوه بر آن برخی از لباسها را نمیتوان چندین بار در زندگی روزمره بر تن کرد بنابراین آیا ارزش دارد که برای پوشیدن تنها یک بار یک لباس پول خرج کنید؟ اما پوشیدن آن بدون خریدن هزینهای بر محیط زیست و زمین نخواهد گذاشت. شما میتوانید لباسهایی که میخرید را در جهانهای مجازی بپوشید و پس از آن زمانی که آنها را نیاز نداشتید بدون تغییر و فرسوده شدن به دیگران بفروشید.
جهان به سوی پیشرفته شدن و دیجیتالی شدن پیش میرود و افراد برای خود شخصیتی دیجیتالی میسازند، حضور در این پلتفرمها نیازی به لباسهای واقعی ندارد.
با این حال از آنجا که هنوز درصد کمی از افراد مفهوم این فضاها، لباسهای مجازی و مزایای آنها را درک کردهاند، اگرچه پذیرفته شدن این موضوع در میان جوامع نیازمند صرف زمان بیشتر و آشنایی با چنین پلتفرمهایی است اما با پیشرفت فناوری بیشتر مردم روزی پای به این جهانها خواهند گذاشت و خواه و ناخواه مفاهیمی مانند لباسهای مجازی را خواهند پذیرفت.
اگرچه پذیرفته شدن این موضوع در میان جوامع نیازمند صرف زمان بیشتر و آشنایی با چنین پلتفرمهایی است اما با پیشرفت فناوری بیشتر مردم روزی پای به این جهانها خواهند گذاشت و خواه و ناخواه مفاهیمی مانند لباسهای مجازی را خواهند پذیرفت.
واقعیت مجازی از گذشته تاکنون راه درازی را پیموده است با این حال ایجاد دنیاهای دیجیتالی پیشرفتهتر نیازمند اتصال پایدارتر و بهتر با تلفن همراه است موضوعی که شاید اینترنت ۵G قادر به حل آن باشد.
پلتفرمهای مجازی در حال حاضر وجود دارند و افراد برای برگزاری جشنها، تولد و حتی مراسم عروسی از آن استفاده میکنند اما برای رسیدن به آنچه که مارک زاکربرگ در ویدئوی خود ترسیم میکند باید بیشتر منتظر بمانیم اما پوشیدن لباسهای متفاوت و عجیب در پلتفرمهای مختلف امروزه رویای دور از دسترسی نیست.
//ایسنا