این در حالی‌است که تعدادی از #مسئولان و فعالان #فرهنگی که مسئولیت‌های اجرایی برای اقناع‌سازی #جامعه در راستای ضرورت #حجاب را بر عهده دارند با #توهین و عصبانیت‌های غیرت‌گونه، کوشش می‌کنند فضای کشور را تند کرده و مسئولان اجرایی را به سمت کاربرد زور علیه افراد #بی_حجاب سوق دهند.
موضوعی که زنگ خطر جدی برای بازگشت #ناآرامی ها به کشور است. سابقه تندروی این فعالان فرهنگی گویای آن است که این افراد از مسئولیت‌پذیری در برابر مسئولیت‌های خود گریزان هستند و بعد از ناآرام شدن کشور متاثر از تندروی و پیشنهاد راه‌کارهای مبتنی بر زور، روزه سکوت گرفته و مسئولان امنیتی را در برابر بحران‌های خودساخته آن‌ها، تنها می‌گذارند.
حجاب: مسئله ای امنیتی یا فرهنگی
با افزایش فشار فعالان فرهنگی برای کاربرد زور علیه بی‌حجابی، وزارت کشور با انتشار بیانیه‌ای تبیینی اعلام کرد: « تردیدی نیست که «اقناع» نسل جوان مؤثرترین راهبرد در بهبود وضعیت حجاب خواهد بود». از اولین واکنش‌ها به این بیانیه، واکنش حسین شریعتمداری مدیر مسئول روزنامه کیهان بود که گفت «بی‌گمان کشف حجاب از سوی بسیاری از خانم‌های کشف حجاب کننده ناشی از ناآگاهی و فریب‌خوردگی آن‌هاست ولی این پدیده در مجموع یک حرکت امنیتی است که عبور از خاکریز عفاف را نشانه رفته است».
شریعتمداری با «پلشت» خواندن پدیده بی‌حجابی گفته بود: « بیانیه وزارت محترم کشور اولاً بسیار دیرهنگام صادر شده است و در حالی‌که چند ماهی از پدیده پلشت کشف حجاب می‌گذرد، سئوال این است که تاخیر مورد اشاره چه دلیل قابل قبولی داشته است؟!»
امنیتی کردن مسئله حجاب و بهره‌گیری از زور یا قدرت پلیس برای مقابله با آن،تجربه‌ای آزموده شده و شکست خورده است که سال گذشته و قبل از فوت مهسا امینی نیز جامعه را ملتهب کرد و با جرقه جان باختن مهسا، خشم جامعه ناشی از کم‌کاری و ناتوانی دستگاه‌های فرهنگی برای اقناع‌سازی، مردم را به کف خیابان آورد تا دست کم ۱۰۰ روز، کشور را در بحران وارد کند.
چه آن‌که استقبال تحسین برانگیز مسئولان فرهنگی از حضور زنان و دختران بدون حجاب در راهپیمایی۲۲ بهمن، این گمانه را بعد از طرح توهین‌ها و درخواست برای برخورد با بی‌حجابان، این گمانه را تقویت می‌کند که از حضور داوطلبانه زنان بی‌حجاب در مراسم‌های ملی، بهره‌برداری سیاسی می‌شود. /خبرآنلاین
