ترکیه پسا اردوغان!
کارشناس «موسسه امریکن اینترپرایز» در تحلیلی پیش بینی کرد که انتخابات سال ۲۰۲۳ ترکیه ممکن است پایان ریاست دو دهه ای «اردوغان» و حزب عدالت و توسعه بر کشور و آغاز فرایند تازه ای از تغییرات را رقم بزند.
کارشناس «موسسه امریکن اینترپرایز» در تحلیلی پیش بینی کرد که انتخابات سال ۲۰۲۳ ترکیه ممکن است پایان ریاست دو دهه ای «اردوغان» و حزب عدالت و توسعه بر کشور و آغاز فرایند تازه ای از تغییرات را رقم بزند.
به گزارش باش خبر وبه نقل از آناج، #بحران_اقتصادی عمیق در #ترکیه، تورم شدید، مباحث #سیاست_داخلی و کاهش محبوبیت «رجب طیب اردوغان» و حزب عدالت و توسعه (AKP) روزگار سختی را برای مردم این کشور رقم زده است. همین امر انتخابات پارلمانی و #ریاست_جمهوری #ترکیه که قرار است میانه های ماه ژوئن (۲ تیر ۱۴۰۲) برگزار شود را برای ترک ها حیاتی کرده است.
«مایکل روبین» تحلیلگر شناخته شده آمریکایی در تحلیلی که برای اندیشکده «موسسه امیکن اینترپرایز» نوشت، آورده است که ترکیه باید خود را برای آینده پس از «رجب طیب اردوغان» آماده کند زیرا روز بعد از خروج او از قدرت، ترک ها باید با مسائل پیچیده متعددی دست و پنجه نرم کنند.
این تحلیلگر مسائل بین الملل و کارشناس ترکیه، با بیان اینکه زمان دوره حکمرانی اردوغان رو به پایان است زیرا وی باید چند ماه بعد در انتخاباتی سخت شرکت کند، آورده است: اگرچه تاریخ دقیق پایان حکمرانی وی مشخص نیست اما او دیگر نمی تواند رقیب انتخاباتی خود را زندانی کند یا کودتایی را ترتیب بدهد. اما مدتی بعد از خروج وی از قدرت، حزب عدالت و توسعه (AKP) نیز محو می شود زیرا به غیر از حزب جمهوریخواه خلق (CHP) به رهبری «مصطفی کمال آتاتورک»، هیچ حزب سیاسی دیگری که توسط یک رهبر کاریزماتیک تأسیس شد، بعد از رهبرش جان سالم به در نبرد.
روبین تاکید دارد: حزب عدالت و توسعه هم اکنون در حال ضعیف شدن است زیرا اردوغان بیشتر خانواده اش را به جای حزب تبلیغ می کند. آنچه مردم ترکیه باید برای آن برنامه ریزی کنند، این است که چگونه آسیب هایی را که سیاست های اردوغان وارد کرده است، جبران کنند.
باور این موضوع سخت است که پذیرفت پس از اردوغان، ترکیه به سادگی به وضعیت قبلی باز خواهد گشت زیرا قدرت دو دهه ای اردوغان، نسلی متفاوت را در این کشور شکل داده است. بیش از ۳۰ میلیون ترکیه ای تحصیلات خود را با برنامه درسی مورد نظر اردوغان گذرانده اند. او بوروکراسی را تغییر داده و رویکرد ارتش را از شکل سکولار خود به اسلامگرایی تبدیل کرد.