برجام؛ نه مُرده نه زنده /بی تدبیری بایدن و خلق یک تراژدی
بن‌بست در مذاکرات احیای برجام، بسیاری از تحلیل‌گران را با ایده خاتمه برجام مواجه کرده است. مرتضی حسین، تحلیل‌گر برجسته اینترسپت با انتشار یادداشتی با عنوان “پدر مغرور: چگونه جو بایدن بانی ایران هسته‌ای شد” ضمن یادآوری مخاطراتشکست احتمالی مذاکرات با نقد عملکرد جو بایدن در این رابطه، او را مقصر اصلی پدید آمدن این وضعیت معرفی و به سرزنش او پرداخته است.
مسیری غیرقابل بازگشت
جو بایدن برای به انجام رساندن هر کدام از دستور کار داخلی خود به شدت تلاش کرده است. با این حال، یک نتیجه وجود دارد که او می‌تواند مستقیماً برای آن اعتبار قائل شود، دستاوردی که به دلیل انگیزه‌های سیاسی ناشایست واشنگتن، تقریباً بدون مخالفت به آن دست یافت.
پس از چندین دهه کشمکش بر سر برنامه اتمی ایران، اکنون شاید تهران در انتظار بستن آخرین پیچ‌ها برای رسیدن به آستانه هسته‌ای باشد –حتی ترورها، خرابکاری‌ها یا حتی حملات هوایی که می‌تواند به طور قابل توجهی ظرفیت هسته‌ای این کشور را مختل کند، به نظر می‌رسد این مسیری بازگشت‌ناپذیر باشد.
نه مرده، نه زنده!
مسیر ایران به سمت هسته‌ای شدن، برای این کشور یک انتخاب است، اما در این مسیر امتناع لجوجانه بایدن برای مصالحه‌های لازم برای احیای توافق هسته ای 2015 کمک فراوانی کرده است. دونالد ترامپ، سلف بایدن، از توافق خارج شد و بایدن با شعار بازگشت دوباره به توافق وارد کارزار انتخاباتی شد. با این حال، زمانی که فشارها بر او زیاد شد، بایدن از لغو اقدامات تهاجمی ترامپ خودداری کرد.
GettyImages-1242163007
به سختی می‌توان گفت که توافق هسته‌ای به طور قطعی به پایان راه خود رسیده، زیرا روی کاغذ، هر دو طرف می‌توانند به طور معجزه‌آسایی در هر زمانی به توافق برسند. می‌توان توافق را دقیقاً مثل یک زامبی توصیف کرد: کاملاً مرده نیست، اما قرار نیست زندگی دوباره در آن دمیده شود.
برت مک گورک، هماهنگ‌کننده امور خاورمیانه کاخ سفید، چهارشنبه گذشته به گروهی از اعضای یک اتاق فکر گفت که بازگشت به توافق در آینده نزدیک «بسیار بعید» است. این در حالی است که جوزپ بورل، دیپلمات ارشد اتحادیه اروپا گفته: «به این نتیجه رسیده‌ام که فضا برای سازش‌های مهم جدید تمام شده است». او افزود که اگر خواهان به جلو رفتن هستیم، اکنون هر دو طرف باید توافق روی میز را امضا کنند. اما مشکل این‌جاست که هم آمریکایی‌ها و هم ایرانی‌ها توافق روی میز را غیرقابل قبول می‌دانند.
چه کسی مستحق سرزنش بیشتر است؟
در این میان، آمریکایی‌ها مستحق سرزنش بیش‌تری هستند: در وهله اول این ایالات متحده بود که توافق را نقض کرد. اکنون، هر دو طرف -و هم‌چنین کشورهای منطقه- در بحبوحه ادامه پیامدها، وضعیت بدتری خواهند داشت.//اقتصاد نیوز
