بحران و بلاتکلیفی، پیامدهای رنسانس در تراکتـور
به گزارش باش خبر وبه نقل از آناج، سه سال پیش در چنین روزهایی بود که بمب‌های نقل‌وانتقالاتی تراکتور یکی پس از دیگری در فوتبال ایران منفجر می‌شد و کیف تراکتوری‌ها کوکِ کوک بود.
در آن زمان زنوزی فرشته نجات تیم محبوب پرشورها شده بود و این مالک ثروتمند پس از سالی که تراکتور تا آستانه سقوط پیش رفت، زمام این تیم را به دست گرفت.
خیلی از کارشناسان تغییرات مالکیتی و واگذاری باشگاه تراکتور به بخش خصوصی را به رنسانس و انقلاب تشبیه می‌کردند و عده‌ای نیز به مقایسه با استیل آذین می‌پرداختند.
زنوزی خیلی زود به آتای پرشورها تبدیل شد. او با توپ پر به تراکتور آمده بود و با خریدهای نجومی‌دلبری می‌کرد و با بوق و کرنای زیاد، تراکتورسواری.
تراکتورِ زنوزی با جذب ستارگان خارجی و داخلی در فوتبال ایران شروع خوبی داشت اما خیلی زود در باتلاق حواشی افتاد و هرچه از زمان گذشت این تیم در باتلاق گرفتارتر شد.
تیم پرشورها در سال اول به موفقیت چندانی دست نیافت اما در سال دوم با وجود ظهور بیماری عالم‌گیر کرونا توانست به مقام قهرمانی جام حذفی رسیده و آسیایی شود.
این تیم که در پی بحران کرونا هوادارانش را از دست داده بود! در سال سوم کارش را با وعده تیم کهکشانی استارت زد اما دیگر از بمب‌های نقل و انتقالاتی خبری نشد.
برخلاف دو فصل گذشته، تراکتور اینبار با ورژن و موتور داخلی وارد لیگ شد و در غیاب یار دوازدهم خود فصل بسیار سخت و پرفراز و نشیبی را نیز پشت سر گذاشت.
شاید بتوان گفت صعود در مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا و پایان لیگ بیستم با عنوان چهارمی‌تنها روزهای خوش هواداران این تیم در فصل گذشته بود.
موفقیت‌های مقطعی که البته سرابی بیش نبودند و آتش اختلافاتی که در روزهای پایانی فصل جرقه آن زده شده بود، این تیم را در وضعیت عجیبی فرو برد.
در این سه سال، خروج تدریجی ستاره‌ها تیم کهکشانی زنوزی را به یک تیم معمول تبدیل کرد و بی‌ثباتی باورنکردنی در سطوح مختلف یکی از دلایل پسرفت این تیم بود.
اما اوضاع برای تراکتور پس از پایان سال سوم به مراتب بحرانی‌تر شده و سرخ‌پوشان به همان حال و روزی افتاده‌اند که در آخرین سال قبل از خصوصی‌سازی تجربه کردند.
مشکلات شدید مالی و در پی آن، محرومیت از نقل‌وانتقالات باعث شده است تا تراکتور ضمن از دست دادن ستارگانش، در فصل یارگیری به یک تماشاگر تبدیل شود!
وضعیت نگران کننده تیم محبوب پرشورها صدای اعتراض هواداران را هم درآورده است و علیرغم وعده مسئولان باشگاه، خبرهای خوشی از این تیم به گوش نمی‌رسد.
در حال حاضر، تیم ۵۰ ساله تراکتور در بلاتکلیفی محض به سر می‌برد و بدترین دوران خود را از زمان واگذاری به بخش خصوصی سپری می‌کند.
با همه این تفاسیر باید منتظر ماند و دید که چه سرنوشتی در انتظار تیم پرطرفدار دیار آذربایجان خواهد بود و آیا این تیم از شرایط ناگوار کنونی نجات پیدا می‌کند یا خیر؟
