ای منجی دل‌های خزان دیده کجایی…

مهدی جان، همه جان‌های خسته، تو را می‌خوانند و دعای خیر عاشقان و منتظران، تعجیل در ظهور توست؛ تویی که آسمانیان به تعظیمت نشسته‌اند و زمینیان از فراقت در سوزند، همه، تو را می‌خوانند، تویی که تمنای عالمی؛ ای منجی دل‌های خزان دیده کجایی…

امروز که سپیدی‌ها همه در سیاهی رنگ باخته‌اند؛ دیدگان زمین در انتظار اندکی سپیده دم بارانی است. راه درازیست از اینجا تا صداقت و زمین در انتظار است تا مردی بیاید از جنس آسمان تا با قدوم نازنینش جسورانه شقاوت را و خیانت را از هستی پاک کند تا شب دریده شود و دیدگان آدمیان طلوعی از جنس عدالت را به نظاره بنشینند.

و همین امروز کاش که بیایی؛ امروز که آدمیان صداقت را به زیر آوار فراموشی‌ها از یاد برده‌اند؛ حالا که خاک از خون سرخ عدالت گلگون است؛ زمین در حسرت یک مرد می‌سوزد و ما در میان تمامی ظلمت‌ها امروز شادیم و شیرینی و شربت است که دست به دست می‌شود و باد دانه‌های گر گرفته اسپند را از روی منقل فوت می‌کند چراکه امروز نیمه شعبان است روز تولد توست، روز تولد مهدی موعود…

//ایسنا