حال که پرونده شورای پنجم با رکود و عملکردی به مراتب ضعیف تر از دوره های قبل در حال بسته شدن است از سازمان های نظارتی انتظار می رود به جد پرونده خسارت بزرگ مترو تبریز را به سرانجام نهایی برسانند.
همین ماه گذشته یک رام قطار شهری مونتاژ داخل وارد تبریز شد و شهردار تبریز طی مانور تبلیغاتی ارزش آن را ۱۲۰۰ میلیارد ریال عنوان کرد. این رام قطار شهری با در نظر گرفتن مدیریت ناکارآمد مجموعه شهری و انهدام یک رام دیگر در اعماق ایستگاه قونقای تبریز می‌توان از آن بعنوان پروژه «یئر به یئر» مترو نام برد.
در کنار همه ندانم‌کاری‌ها و عدم کارآمدی‌هایی که به خاطر انتخاب مدیران ضعیف با مسوولیت منتصب در برخی مدیریت‌های شهری گرفته تا رکود عمران شهر طی 4 سال گذشته دیده‌ایم، تحمیل هزینه 120 میلیارد تومانی در قضیه انهدام یک رام قطار شهری نوبرانه‌ای ویژه در عملکرد ضعیف مدیریت شهری قلمداد می‌شود.
افتتاح نمایشی و غیرکارشناسی فاز چندم خط یک با وجود علم بر این که فاقد سیستم ایمنی کنترلی برای حرکت قطار است، تکمله‌ای بود بر شاهکار مدیریت شهری تبریز تا قضاوت همگان بر این باشد که مدیریت شهر تبریز در هر صورت باید مسوولیت آن را بپذیرد.
رسوایی بزرگی که نیاز مبرم برای شفاف‌سازی آن لازم است چرا که موجبات جریحه‌دار شدن اعتماد شهروندان را باعث شده است و خدای ناکرده اگر با تلفات انسانی هم روبه‌رو می‌شد دیگر قابل جبران حتی از کیسه بیت المال شهروندان نبود.
افتتاح ناقص پروژه، خطر حادثه را افزایش می‌دهد و اگر این امر با وجود آگاهی از نقص پروژه باشد،حرکت بر ریل مترو دیگر حادثه نیست بلکه یک ماجراجویی است.
نظارت و بازخواست به خاطر عدم پویایی شهر حلقه مفقوده‌ای است که موجب بی‌اعتمادی به اعضای شورای شهر می‌شود. شورا و شهرداری با این اضطراب مفرط هنوز از پس پروژه‌های چندین ساله مثل میدان آذربایجان، پارک بزرگ تبریز، پروژه بافت‌های فرسوده چون میارمیار و… برنیامده‌اند و از پس آن آرزوی‌هایی چون دو برابر کردن درختان تبریز طی یک سال یا مسیرگشایی‌های در حد از تبریز تا بستان‌آباد را پیش می‌کشد.
مسئله عدم کارآمدی در سطوح پایین مدیریت شهری نیز می‌تواند وضعیت به وجود آمده در شهر و راکد بودن و به انجام نرسیدن انواع پروژه‌های شهری باشد.
با وجود پیشرفت قطار شهری در دیگر کلانشهر‌های متاسفانه تقریبا یک رام قطار شهری در زیر عملکرد سوال‌برانگیز مدیران شهر نابود شد.
حال که پرونده شورای پنجم با رکود و عملکردی به مراتب ضعیف‌تر از دوره‌های قبل در حال بسته شدن است،از سازمان‌های نظارتی انتظار می‌رود به جد پرونده خسارت بزرگ مترو تبریز را به سرانجام نهایی برسانند تا شهروندان تبریزی از جریمه و موجبات جبران این قضیه در زمان خدمت عاملان آن باخبر شوند.
مسوولان نظارتی به این نکته هم نظری داشته باشند که در قضیه انهدام یک رام قطار شهری ناآگاهی مدیر یک کلانشهر از افتتاح مناسب یک پروژه به منزله بی‌مسئولیتی وی در راس نمی‌تواند باشد و انداختن تقصیرات بر گردن مدیران جز به غیر از فرافکنی چه چیز دیگری می‌تواند باشد؟
//فارس
