آغاز بد تراکتور و ماشینسازی در لیگ برتر
به گزارش ایرنا، هرچند صحبت از قهرمانی و مطرح کردن تیم های مدعی در ابتدای فصل پسندیده نیست اما اهمیت کسب امتیاز در بازی های هفته های نخست برای رسیدن به قهرمانی بر همگان آشکار است و بررسی سوابق و دیدارهای فصل های قبل نشان می دهد که اغلب تیم های قهرمان پایان فصل از همان ابتدا امتیازهای لازم را کسب کرده و در پایان با خیالی آسوده و حاشیه امنیت بیشتر کاپ قهرمانی را بالای سر برده اند.
تغییرات گسترده در ترکیب تیم های تراکتور و ماشین سازی از مربی گرفته تا بازیکن و جدایی برخی بازیکنان تاثیرگذار در کنار حفظ بازیکنانی که عملکرد معمولی در فصل های قبل داشته اند و همچنین عدم تلاش برای ریشه یابی مشکلات تیم از سوی کادر فنی و رفع مشکل بازیکن تمام کننده که در هر دو تیم مشاهده می شود از جمله مواردی است که در نتیجه های ضعیف این ۲ تیم موثر هستند.
هماهنگ کردن بازیکنان و استفاده از آنها در پست های تخصصی و همچنین به کارگیری هافبک های طراح و بازی ساز در ترکیب تیم و اولویت قراردادن میزان آمادگی بازیکنان به اسامی و شهرت آنها، می تواند در جبران نتایج ضعیف گذشته به کادر فنی این ۲ تیم کمک بسیاری کند.
بررسی عملکرد تراکتور و ماشین سازی در سه هفته گذشته نشان می دهد که هر ۲ تیم به شدت از نبود بازیکنان تمام کننده و طراح رنج می برند و در سه بازی فصل جدید هر کدام تنها یک گل وارد دروازه حریفان کرده اند البته نباید فراموش کرد که این مشکل تمامی تیم های حاضر در لیگ برتر بوده و شاکله بسیاری از تیم های لیگ برتری کشور، تدافعی چیده شده تا گل کمتری بخورند و با زدن کمترین گل نتیجه لازم را بگیرند.
فصل گذشته نیز این مشکل هم در تراکتور و هم در ماشین وجود داشت و بیشتر گل های این تیم ها توسط بازیکنان پست های غیر از مهاجم به ثمر رسید و مهاجمان این ۲ تیم عملا کاری برای تیم نکردند.
در فصل نقل و انتقالات نیز تیم های تبریز در جذب مهاجمان شش دانگ و کاربلد ضعیف عمل کردند و تنها امید این ۲ تیم درخشش بازیکنان و مهاجمان جذب شده در ادامه بازی هاست تا شاید دوباره شاهد بازی های پرگل از سوی این تیم ها بخصوص تراکتور باشیم.
تراکتور در لیگ نوزدهم در سه بازی نخست یک برد و ۲ تساوی کسب کرده بود و با یک گل زده و پنج امتیاز در رده پنجم جای گرفته بود و این نشانگر ضعف خط حمله این تیم در آغاز فصل بود که ظاهرا در این فصل نیز ادامه دارد، تراکتور در فصل قبل ۳۱ گل زد و به طور متوسط برای هر بازی یک گل داشت و این برای تیمی که درپی قهرمانی بود رقم خوبی نبود و به رتبه ای بهتر از چهارمی دست نیافت.
ماشین سازی نیز مثل تراکتور در فصل قبل در سه بازی نخست تنها یک گل وارد دروازه حریفان کرد و در پایان فصل نیز مجموع گل های این تیم بالاتر از ۲۸ نرفت و در مقابل ۴۰ گلی که دریافت کرد با رده ای بهتر از یازدهمی نرسید.
یکی از بهترین عملکردهای تراکتور در لیگ برتر به دوره چهاردهم برمی گردد که این تیم با ۵۸ گل زده و کسب بهترین خط حمله به عنوان نایب قهرمانی نیز دست یافت و نشان داد که تیمی که از خط حمله قوی برخوردار باشد قهرمانی نیز دور از دسترس نخواهد بود.
این تیم در دوره های یازدهم و دوازدهم لیگ که عنوان نایب قهرمان را به طور متوالی کسب کرد به ترتیب ۵۷ و ۵۵ گل به ثمر رساند و در واقع رابطه مستقیم گلزنی و خط حمله قوی با کسب عنوان را ثابت کرد و نشان داد در فصلی که خط حمله تراکتور خوب و منسجم بوده این تیم فاصله اش با قهرمانی کمتر شده است.
آنچه مسلم است علیرضا منصوریان و وحید بیاتلو سکانداران جدید تراکتور و ماشین سازی کار سختی پیش رو دارند و اگر در ادامه بازی ها نتوانند مشکل گلزنی تیمشان را برطرف کنند و هماهنگی لازم در تیمشان را برای نتیجه گرفتن ایجاد کنند به مشکل خواهند خورد و شاید کاسه صبر هواداران ۲ تیم را که فرهنگ «عیبی یوخ» را در فوتبال ایران بنا نهادند لبریز کنند.
هفته چهارم بهترین فرصت برای هر ۲ مربی است تا با نتیجه گیری لازم، دل هواداران خود را شاد و امیدوار کنند و در ادامه تراکتور با کسب قهرمانی و ماشین کسب نتایج بهتر از نام و شان فوتبال شمال غرب کشور دفاع کنند.
تراکتور در هفته چهارم رقابت ها، سه شنبه ۱۱ آذر مهمان مس رفسنجان است و ماشین یک روز زودتر در تبریز پذیرای گل گهر سیرجان خواهد بود.
