یوم‌العباس غریب زنجانی‌ها
یوم‌العباس غریب زنجانی‌هاهر سال عصر تاسوعا، هشتم محرم زنجانی ها مهمان حسینیه اعظم(ع) بودند، در مراسمی به قدمت ۴۰۰ سال با عنوان یوم العباس، اما امسال همه ماتم زده و اندوهگین از نبود چنین مراسمی، هر خانه را یک حسینیه کردند.
یوم العباس امسال زنجانی‌ها غریبانه بود اما با گرفتن رنگ همدلی برای دستگیری از خانواده‌های نیازمند، با تدارک ۱۱۰ هزار بسته کمک معیشتی کمک مومنانه، صفای دیگری به عصر تاسوعا بخشیدند.
هر سال عصر تاسوعا، ۱۰۰ ها هزار زنجانی در کنار هزاران مسلمان ارادتمند به حضرت عباس(ع)، لباس سیاه بر تن می کردند و نوای «هانسی گروهون بله مولاسی وار، شیعه لرین حضرت عباسی وار» بر لب، ارادت خود را بر این شهید کربلا نشان می دادند اما امسال خیابان های شهر خلوت بود و خانه‌ها ماتم زده.
امسال بلایی آمد و دامن همه جهانیان را گرفت و عزای حسین(ع) هم از این مصیبت بی نصیب نماند و هیات ها و روضه‌ها تعطیل و دسته روی ها ممنوع شد، شاید سلامت انسان ها همچنان مهمان سفره خانواده ها باشد.
کرونا یک سو و غربت برگزاری مراسم یوم العباس سوی دیگر، روزی که جهانیان به تماشای حماسه حسینی زنجانی ها می نشستند امروز بود اما چه دریغ که خبری از آن مراسم و شور حسینی دیگر در خیابان ها نبود و دل ها غمگین و اندوهگین از این میزان غربت.
تلویزیون محلی استان زنجان، شبکه اشراق مراسمی را به نمایش گذاشته بود که به نمایندگی از مراسم یوم العباس برگزار می شد، مردان و زنانی که با فاصله های ۲ متری از همدیگر ایستاده بودند، این فاصله دست‌های همیشه رو به آسمان این مراسم را ناپدید کرده بود، دست‌هایی که فدایی حضرت ابولفضل(ع) بودند.
حاج جواد رسولی روضه می خواند که برای نگهداشت اسب و جنگیدن در هر کارزاری باید ۲ دست داشت، دستان عباس را بریدند اما عباس از پا نیافتند، گویی رسالتش آب رساندن به لبان تشنه رقیه(ع) بود.
حاج جواد می گفت :دعا بخوانیم که خدا فرج ما را در این روزهایی کرونایی بدهد، دعا بخوانیم که صاحب عصر که فرج همه مشکلات و حرف هاست، بیاید که گره گشای ما اوست و منتقم خون حسین هم او.
شاید ۵۰۰ مرد و زن با فاصله ۲ متری در خیابانی از مسیرهای دسترسی دانشگاه زنجان کنار هم ایستاده بودند، همه با ماسک، لباس های مشکی با نوارهای سبز که نشان می داد، همه برای یک منظور و از یک محل اینجا گرد هم جمع شده اند، برای آغاز مراسم توزیع ۱۱۰۰ هزار بسته کمک مومنانه در میان نیازمندان زنجانی.
هر سال یوم العباس زنجانی ها نذورات خود را به حسینیه اعظم اهدا می کردند، نذری که گاه رقم آن از پنج میلیارد تومان فرا می رفت اما امسال نه از قربانگاه دوم جهان و هزاران قربانی خبری بود نه از جمعیتی که مسیر بیش از یک کیلومتری حسینیه تا امامزاده را لبریز از نوای «قوللاری قلم ابوالفضل» می کردند.
امسال پایتخت شور و شعور حسینی لباس عزا بر تن کرده بود اما دیگر از نوای هر سال هیات های قدیمی آن در شب ها و روزهای محرم خبری نیست، تنها خبری که جولان می دهد و لرزه بر تن و قلب ها می افکند آمار تکان دهنده مبتلایان به ویروس کروناست، ویروسی که هر روز جان چند تن از هموطنان را می گیرد در حالی که خانواده ها حتی نمی توانند مراسم ترحیمی برایش برگزار کنند.
ویروسی که همه معادلات جهان را بر هم زد و روی دیگری از زندگی را به مردم نشان داد، در پایتخت شور و شعور حسینی هم بیکار نماند و عزاداران حسینی زنجان را خانه نشین کرد تا فقط به تماشای مراسم سوگواری پیش از توزیع کمک مومنانه از پشت قاب تلویزیون بسنده کنند و در خانه‌هایشان برای عزای حسین بگریند.
امسال یوم العباس در زنجان غریبانه برگزار شد، کوچه ها و خیابان ها گویی گرد مرگ بر خود گرفته و سوت و کور به تماشای غربت عزاداری برای حسین(ع) نشستند.
